Devrik cümlelerim..

Seni hala köpekler gibi seviyorum. Düşünüyorum ilk tanıştığımızda ben bu insanı hayatta sevemem dediğimi. Gülüyorum halime ey büşra diyorum sevemem dediğin insan olmadan nefes alamıyorsun şimdi.
Ne kadar seviyorsam o kadar susuyorum şimdi. Biliyorum bunu sana sölesem senin huyun bu hep "susarsın" diceksin. Suskunluğumda çoğalıyorsun. Kutsallığını yitirmesin, içimdeki büyüsü bozulmasın sevgimin diye susuyorum belkide, belkide daha çok acımamak için, belkide senin dediğin gibi huy bu...

Ama canım çok acıyor. Sensizken canım hiç birşey yapmak istemiyor, zevk vermiyor önceden beni mutlu eden şeyler. O kadar çokmuşsun ki hayatımda şimdi koca boşbırakılmışlıkla birbaşımayım. Kendim bile avutamıyorum yüreğimi kendimi bile sevmiyorum sen yokken. Yazamıyorum ifade edemiyorum anlatamıyorum. Tek diyebileceğim SENİ ÇOK ÖZLEDİM...