Dharamshala günlerim devam ediyor

Dalai Lama eğitiminin sarhoşluğundan olacak bu sabah saat 4:00 gibi ayaktaydım. Uyumaya çalıştım ama olmadı. Bir şey beni dışarıya çekiyordu sanki. Saat 5:30 gibi hala uyuyamayınca giyindim ve doğruca ana tapınağa gittim. Güneş daha yeni doğuyordu. Ana tapınağın girişine geldiğimde sıkı bir arama yapılıyordu. Sabahın bu erken saatinde arama yapılıyor olması enteresandı. Tapınağa girdikten sonra insanların telaş içinde hazırlık yaptığını gördüm. Bugün kesin önemli bir şey olacaktı burada. Hay allah ne olacak acaba derken nunlardan biri bugünkü sabah Chantingine Dalai Lama’nın da katılacağını söyledi. İnanamıyordum. Sabah erkenden uyanmam ve buraya itilmemin sebebi demek ki buydu. Ve hep birlikte Dalai Lama’yı beklemeye başladık. Tapınaktaki yabancıların sayısı ben dahil 6 kişiydi. Dalai Lama’nın Chanting seramonisine katılacağı kimseye duyurulmamıştı anlaşılan.

Bir müddet sonra yine o ışıl ışıl gülümsemesi ile Dalai Lama göründü. Chanting’i ana tapınağın baş monku yönetiyordu. Tibet halkı, Monk ve Nunlar birlikte dualar okuyor, duaların arasında davullara vuruluyor, kocaman borular çalınıyordu. Görüntü çok güzeldi. Bir an bu seramoninin Tibet’te karlar içindeki dağların tepesinde yapıldığını ve davul, boru sesleri ile chanting seslerinin tapınağın açık pencere ve kapılarından doğaya karıştığını hayal ettim. Üffff..!!! gerçekten büyülü bir görüntüydü. Chanting tam 2 saat sürdü. Tapınağın iç kısmındaki monkların yanında garip elbiseli 10-15 kadar Tibetli dikkatimi çekmişti. Sonradan bunların Tibet’ten gelen yeni insanlar olduğunu öğrendim. Adet gereği Tibet’ten yeni bir grup insan geldiğinde Dalai Lama’nın, sabah chantingleine katılırmış.

Chanting’den sonra Belinda’nın avustralyalı arkadaşı Nicole ile aşağı Dharamsala’da buluştuktan sonra birlikte 17. Karmapa’yı görmek üzere Gyuto manastırına gittik. Nicole 7 senedir Hindistan’a geliyor ve tam zamanlı olarak burada yaşıyormuş. Nicole, 17. Karmapa’nın daimi müdavimlerinden hiç aksatmadan tüm blessing ve eğitimlerine katılıyor. Nicole, Karmapa’nın 15 eylülde başlayacak eğitimine katılmam konusunda ısrar etse de Nepal programımdan vazgeçmek istemedim. Nasılsa 17. Karmapa daha henüz 25 yaşındaydı ve bir sonraki gelişimi onun eğitimine göre ayarlayabilirdim. 17. Karmapa tarafından blessinglendikten sonra bir müddet daha bahçede kaldık. Karmapa, bu genç yaşında daha başka şeyler yapabilecekken buraya gelen insanlara blessing yapıyor ve eğitim veriyordu. Eğitim vermek eğlenceli olabilirdi ama size adeta tapınırcasına gelip blessing talep eden insanlar eğlenceli olmayabilirdi. Neyse insanları çok yargılamayayım daha dün bodhicitta yeminimi ettim. Yeminimi bozmak için çok erken.

Biz bahçede beklerken 17. Karmapa evinin balkonunda göründü. Bu sefer elini dürbün gibi yaparak bizi taklit ediyor, arada bir saklanıp tekrar ortaya çıkarak bizlerle şakalaşıyordu. Nicole’un söylediğine göre ben ne zaman burada olsam 17. Karmapa evinin balkonuna çıkıp bizlere kendini gösteriyordu ki bu çok rastlanan bir durum değildi. Nicole’a göre bir müddet daha burada kalmalıydım bu bir işaret olabilirdi. Ben de bu, gerçekten bir işaret ise tekrar kendini tekrarlayacaktır dedim.

Akşam yemeğini Nicole ile birlikte Jimms’te yedik. Yemekten sonra Nicole ile ayrıldık o evine gitti. Ben de Dharalamsa’daki son gecemde güzel bir kahve içmek için Coffe Talk’a gittim. Coffe Talk’ta kahvemi içerken yeni ayın çıkışını ve o güzel güneşin batışını aynı anda izleme şansını elde ettim. Bu da doğanın blessingi gibiydi sanki. Dün yani eğitimin son gününde de öğleden sonra yağan yağmurdan sonra dağların arkasında gökkuşağı çıkıvermişti. Bol blessingli bir hafta geçirmiştim. Her şey çok güzeldi. Bu hissi hep hatırlamayı kendime hatırlatmalıyım....

Yarın Dharamsala’ya veda ediyor olacağım. Bulutların yukarıdan seyredilebildiği kutsal şehir. Burada kaldığım sürece her ne var se bana çok tanıdık eldi, evimdeymişim gibi hissettim. Galiba ileride yine buraya geleceğim

Sevgiler Dharalamsa