- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 101
Dicle'm
Ne kaldı adım ...
Ne de var tadım
Sen neden sormîsan halım
Ey melül mahzun akan Dicle'm
Yıkıldı evim barkım
Molozlar arasında çocukluk resmim
Kanar kırık çerçeveden
Bakan her iki gözüm
Sen kör mî olmîşsan
Ey narin akan dertli Dicle'm
Talan oldu malım
Yok ki artık mülküm
Hani nerde bazalt daşlı evim
Sen ne zalımsan
Ey Hewsel'in mavi kuşağı Dicle'm
Gün be gün ağarır saçım
Böyle mi yazılmıştı kaderim
On Gözlü'nün orta gözü
Sana attım arzuhalim
Ey Suzan Suzi'yi yutan Dicle'm
Bir sen û bir de ben
Şimdi ağlar Evli Beden
Dikildi ucubeler Kırxlar'a
Diyarbekirli boğuldu axlara
Baxtan düşmüşem
Yedi Kardeş gaybana
Sana emanet bahtı kara taşı kara
Diyarbekir'im
Duy sesimi duy artık
Ey bahar seli gibi deli akan Dicle'm...
03.06.2017 // 03.03
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Güzeldi. Güzeldi güzel olmasına da, halimi var Diyarıbekir'in duymaya Dicle'yi. Boğulmuşken Diyarbekirli axlara hem!...Suyunu çevirdik bir tarihte sol yana Dicle'nin suyunu bi tarihte. Toprak ana gidersin susuzluğunu deyu. Ama olmadı yazık. Bulanık durgun akan suları kızardı yuttu yamaçlardaki kır çiçeklerini. "Kirvem arzu halim böyle yaz. Rivayet sanılır belki. Gül memeler değil, Domdom kurşunu ağzımdaki" Selam ve saygılar...
Birkan Can 07.06.2017 20:58- Cevap :
- Evet çok haklısınız Birkan Can, Hali yok Dicle'nin sesimiz duymaya, halımız anlamaya... Derdimi dökem dedim yine de Dicle'ye.... Katkı sundunuz, teşekkürler 14.06.2017 17:40