Dijital zamanların eski zamanları

Hayatta her şey bir devinim içinde. Bu kaçınılmaz bir süreç. Ne kadar kendimizi uzak tutsak, görmez bilmezden gelsek de bu devinimin birer parçasıyız hepimiz. Gelişmeler şaşkınlık uyandırsa da el yordamıyla ayak uydurmaya çabalasak da bu süreç böyle devam edip gidecek. Gidiyor da. İçi boş cepler en son model ve marka telefon, mp3 çalarla dolu değil mi? Başkasından kontür dilensem de son model telefonum elimde olmalı. Bu nasıl bir tüketim anlayışı varın siz düşünün.

Size anlamsız gelebilir ama ”teknolojiye ayak uydurma” bahanesi ile uyutulup duruyoruz. Sadece bunlar mı, evlerimizi bir düşünün; Çamaşırın kirine göre suyun sıcaklığını ve deterjan miktarını kendi ayarlayan çamaşır makinelerimiz var. Fiyatı bir asgari ücretlinin aldığı paranın bilmem kaç katı ama olsun “Bizim hanım her şeyin en iyisine layık.” Lcd, plazma, projektör tv bunlar benim aklıma gelen televizyon türleri. Kimi az enerji sarf ediyor, kimi kısa mesaj yolluyor, hepsi daha iyi resim kalitesi ve çözünürlüğe sahip. Tek göz evin başköşesine nede yakışır öyle değil mi? Elektrik parasını düşünmeyin ”A” sınıfı enerji harcıyor unuttunuz mu? İşsiz bir baba için en iyi haber ”A” sınıfı buzdolabı, tv, çamaşır makinesi, dvd… Olmayacakta ne olacak? Ama nankörlükte etmemek lazım ara sıra şikâyet ettiğimiz tüm bu teknolojik gelişmeler ülkemizin geliştiğinin bir nişanesi öyle değil mi? Buna inanmayanlar vardır mutlaka ama unutmayın; ” Kervan yol almaya devam etmekte” Kim ne derse desin ben müziğimi eski bir gramofonun cızırtısın da. Araplı, kimyasallı banyolar sonunda elde edilen fotoğrafları dijital fotoğraf yerine tercih edenlerdenim. Örnekleri uzatmak olası ama ben burada kesmek istiyorum. Nede olsa eski kafalı olduğumu sanmanızı istemem…