Dikili'nin "çınarı"

Dikili Belediye Başkanı Osman Özgüven’in, 8 yıl 4 ay cezası Yargıtay’ca da onandı.

Suçlama, bilinen ve güven duyulan kişiliğiyle bağdaşır gibi değil: İhaleye Fesat karıştırmak!

Hukuka saygı esas olmakla birlikte Osman Başkan’ın “cezalandırılması”, siyaset kokuyor…

Gerçekten, ‘Anayasal arayışlarına, Yasal-Kurumsal düzenlemelerine bakılınca; İktidar Partisinin giderek “Devlet Partisi” haline gelme eğilimi görülüyor… Oysa, iktidar değişir, Devletse, hancıdır… Siyasetten “mutlak iktidar” çıkmaz; zorlanırsa, bu derin bir sancı yaratır.

Ve, çok sakıncalıdır… Öyle ki, hem iktidarı yıpratmakta, hem de onun namına, kimileri “vazife çıkarmaktadır”… Örneğin, İzmir Büyükşehir Belediye Başkanlığı adliyelerde “aklanmak” için uğraşırken, kent-içi otobüs taşımacılığı ihalesine, “Deniz Feneri” zanlılarının yakınları olduğu iddia edilenler, talip olabiliyor.

Öte yandan, ekonomik dinamiğin adaletli ve kamucu yansımasına bir itiraz var besbelli; çünkü CHP’nin “sol kanadından gelen” Başkan Özgüven, sosyal belediyeciliğin en güzel örnekleri uygulayanlardan… Hizmetlerinin merkezine “insanı” koymuş; adeta bir insancıl solcu…

“Ekmek” demiş; 25 kuruşa yedirmiş; otobüsler ve ulaşım öğrenciler dahil “bedava”; 10 tona kadar su ücretsiz; sağlık ocağında muayene 1 lira; yanı sıra, özellikle Ege’nin iki kıyısında, Uluslararası Barış için Festivaller düzenlemiş…

“Castro” ile “Chavez” arası bir adam! Atatürk ilke devrimlerine bağlı saygın bir insan! Muhalif belediyeciliğin “dikili bir ağaç bile bulmayı güçleştirdiği” devranda; Dikili’de; “beslenme, barınma, ulaşım” vatandaşlık hakkıdır ve paraya endekslenemez diyen, halkçı siyaset çınarı…

Osman Özgüven, Kemal Sunal’ın ünlü filminde kasabaya gelen “dellenen” başkan misali… İlkesizliğin kol gezdiği, halkın makarnaya muhtaç edildiği, en temel hizmetlere zam üstüne zam yapıldığı düzene, itirazı var… Fatsa’lı Terzi Fikri’den bu yana, “orada bir belediye var uzakta” dedirtiyor; 12 Eylül dün, bir kara düzen bugün: onun için üzerine geliyor!

20 yıl önce termik santrale karşı Aliağa’dan İzmir’e insanlarla zincire vurulmuş, yola koyulmuş, 20 yıl sonra tekrarlayan ‘arsızlığa, aynı duyarlılıkla halkla beraber karşı durmuş.. Bergama’da siyanürle altın aranması karşısında köylülerle dayanışmasında olduğu gibi; tutarlı, ilkeli bir Başkan…

Osman Başkan, on sekiz bin köyü mahalleye indirgeyen, beş binden fazla ilçenin belediyesini kapatarak, ‘yerelleştiği mi, merkezileştiği mi?’ muğlak olan yeni düzenlemelere karşı, mevcut yasalarla da, “bütünlük içinde demokratik belediyeciliğin” yapılabileceğini kanıtlayan özgüvenin timsali…

Bu kadar olumsuzluk içinde teselli bulunacak tek olgu; -ta Japonyalardan bile destek iletileri aldığı söylenen- Osman Başkan’a en başta, Dikili halkının sahip çıkmasıdır…