Dikkat! blog'da argo var

Hiiiii! Ne ayıp!

Türk Dil Kurumu’na göre ise çok çok ayıp!

Kurum, kökeni Fransızca olan(Argot) bu sözcüğü “ Kullanılan ortak dilden ayrı olarak aynı meslek veya topluluktaki insanların kullandığı özel dil veya söz dağarcığı” olarak açıklamışsa da, mecazi olarak “ Serserilerin kullandığı söz veya deyim” demiş ve çıkmış işin içinden.

E aferin Türk Dil Kurumu’na!

Hadi serserileri anladık… Viktor Hügo da “Sefiller’inde” uzun uzun anlatır Paris argosunu ve sevimli kahramanı Gavroche’u konuşturur. Paris barikatlarının sevimli faresinin bildiği yegâne dildir zaten argo.

Öte yandan bir doktorun da ihtiyacı vardır argoya… “Hastam öldü” demez de, “Ex” oldu der. Kunduracılar hafta sonu “burustancalarını” alırlar, “para”, ağızlara sakız olmaması gereken bir değerdir. Aşçı bilir patlıcanın veya balığın “pezevengini”…”Memnun ettiren-uyumlu” anlamında kullanır bu sözcüğü…

İllegal yolların bitirimleri ortalığı velveleye vermemek için kimi yerde “Aynasız” der polise… Marmara bölgesinde ise “Zangoç” veya “Zarbo” diye adlandırır. “Çekirge’den” kasıt ise Jandarma’dır tabii.

Sonuçta aynı dilden türetilen ve klân içinde kalması gereken konuları rahatça konuşmaya yarayan yapay bir “savunma” dilidir argo. Şeffaflaşmış ve refah düzeyi yüksek toplumlarda pek konuşulmaz.

Gelelim bizim çarşıya… “Blog” oldukça yeni bir kavram ve tanımı kesin bir dille yapılmıyor henüz. Genellikle “Milliyet Blog yazılarımızı paylaşalım diye var” diyorlar ama bu da bir tanımlama değil sonuçta. Ama şöyle veya böyle; iki seneye yaklaşan bir süreçte bizler de bir topluluğu oluşturduk. Sormak istediğim soru şu:

-Milliyet Blog’da “argolaştırabileceğimiz” söylem ve davranışlar hiç mi yok?

Biliyorum; böyle bir konu ortaya atınca “örnek” de vermek lazım. E buyurun o zaman:

Tellal: Blog veya üyeleriyle ilgili olan gelişmeleri “çoklu mesaj” yazarak diğer üyelere bildiren blogger. Örn: “…… arkadaşımızın kayınvalidesini dün hastaneye kaldırmışlar, haber vereyim dedim.”

Küsük: Sık sık üyelikten istifa edip tekrar geri dönenler.

Üleşimci: Her türlü duygu ve düşüncesini “Paylaşım” sözcüğünü kullanarak ifade etmeye çalışanlar… Veya oldukça kısıtlı sözcük hazinelerini “tasarruflu” kullananlar.

Maydanoz: Hiç okumadığı halde her yazıya yorum gönderenler.

Bunalımcı: İç dünyasının karanlıklarını yazarak okurların da ruhunu karartanlar.

Kamber: Blog toplantılarını kaçırmayanlar.

Çomar: Saldırgan yazı ve yorumlarla fark edilmek isteyenler.

Stenograf: Yazı ve yorumlarında “Mrb, slm, tşk” gibi “harika” sözcükleri büyük bir rahatlıkla kullananlar.

De- Da- Ki’ciler: Yazım kurallarında hassas olanlar.

Arzuhalci: Yazım kurallarına pek itibar etmeyenler.

Anti Hümanist: Bakınız lütfen “Çomar” maddesine.

Amca: Editör.

Evet, belki tutar belki tutmaz ama benim bulduğum sözcükler bunlar. “Gerekli miydi?” diye sorarsanız o konuyu da tartışırız tabii. Bakalım bu konuda katkı yapabilen olacak mı?

Bekliyoruz efendim.