Dikkat! Önünüze Eski Aşığınız Çıkabilir

Hikaye(Serim): Yirmili yaşlarda güzelliğinin doruğunda bir genç kızdı. Oğlan da aynı yaşlarda yakışıklı, karayağız bir delikanlıydı ve kızı seviyordu. Oğlanın ailesi kızı ailesinden istedi, aile bu evliliğe sıcak bakmadı fakat kız oğlanı tanımak ve onunla yakınlık kurmak istedi...

Şiir: Karaydı saçlarım, gözlerim ela/ Başımda gezerdi bin bir bela/ Yağmurlardan süzülmüş gibiydi/ kaneviçemde işlenmiş ince hüzün/ Karaydı saçlarım, gözlerim ela/ Yaralı evlatlarıydık o meşum güzün..

Düzyazı şiir: Fırtanalı zamanların ceplerinde harcanmış hayatlar, ellerinde işlenmiş cinayetler vardı. Gözlerde gezerdi yaralı bulutlar, hani dokunsan kanayacak, Başakların başları cellatların tırpanına sunulurdu...Senin başında sevda, benimkinde defne dalı...

Hikaye(Düğüm): İki genç insan bütün olumsuzluklara rağmen görüşmeye devam ettiler. Kızın ailesi yumuşamaya başlamış, evlilik için önlerinde bir engel kalmamıştı artık. Birbirlerinden uzak şehirlerde yaşasalar da bir şekilde iletişim kuruyorlar , bazen kız mektup yazıyor ve evlilik planları yapıyorlardı..Sonra ne olduysa oldu, delikanlı birden iletişimi kesti. Kız bu işe şaştı kaldı, aylar sonra ne olduğunu ancak öğrenebildi. Kıza gizliden gizliye aşık olan başka bir erkek, geçmişte kıza yaptığı çirkin bir hareketi gidip oğlana haber vermişti; bu hadiseyi duyan delikanlı geri çekilmiş ve iletişimi kesmişti.. Kız kendisinin hiç bir günahı olmadığı  ve o ahlaksız erkeğe gereken cevabı verdiği halde kendisinin bu şekilde cezalandırılmasına çok içerlemişti ve çok canı yanmıştı. Oğlanın üstüne çizik atıp yönünü başka tarafa çevirdi. Oğlan sonradan pişman olup geri dönmeye çalıştı ama kız gururlu ve inatçıydı. Ona bir daha yüzünü çevirmedi..Bambaşka hayatlara savruldu ikisi de...

Şiir: Karaydı yazım, alnım açık/ yana  yana düşerdi kanatçık/ (ruhumda yaralı kuşlar/ uçarken acısını unutmam) Ah hatıraydı mektuplarda / kalan mor sümbüllü kokular/ aldı da gitti bulutlar...

Düzyazı şiir: Esen siyah rüzgardı, zamanın aralık kapısından kayıp gitti anılar, köprülerin altından aktı sular. Sürüklendi küçük taşlar, büyükler yosun bağladı üzerinden geçip gitti nehirler. Yıldızların gözleri bağlandı, geceye kan yürüdü...Ey gecenin hüzün kanatlı kuşu, çırpınmayı bırak artık, belli gün yüzü görmeyeceksin...

Hikaye(çözüm) Uzuun yıllar sonra; kadın o erkeği  bir mekanda gördü. ister istemez bir kimya değişimine uğradı. Hikayesini hatırladı. Belki de hayatını bambaşka acılara savuran siyah rüzgarın temelinde olan bu hikayeyi...Adam onu görmedi, mekandan sessizce ayrılırken kadın onun arkasından baktı. 

Hayatlarının özeti şöyleydi: Kadın parça parça olup yırtılmış hayat elbisesini en yaratıcı yeteneği ile birleştirip yamayarak rengarenk desenlerle yeni kıyafetler oluştururken; adam aynı hayat çizgisinde mutlu, mesut, baytiyardı; hatta mutluluğundan en küçük bir taviz vermeyecek biçimde..

Kadın onunla karşı karşıya oturup bir bardak çay içerken hikayelerini anımsatmak; o zaman söylenememiş şeyleri ona söyleyip hayatla olan hesaplaşmasını tamamlamak istedi önce. sonra duruma bakıp bu düşüncesinden vazgeçti...

Bu kez ruh yoldaşı olan çoban yıldızına döndü yönünü...

28/11/2017