Dil susunca

Söylenecek çok şey varken, susmayı tercih ettiğimiz zamanlar olur ya bazen.

Belki söyleyeceğimiz sözlerin hiçbir şeyi değiştirmeyeceğini anladığımız içindir bu suskunluğumuz, belki de suskunluğumuzla en güzel cevabı verdiğimizi düşündüğümüz içindir.

Dil susuncada, düşüncelere söz geçiremeyip bir başlarsa konuşmaya, hemde geceden sabaha insanı çıldırtırcasına.

Neden, niçin, niye? Diye.

Ya gözler, dil susunca neler anlatmaz ki karşımızdakine.

Sevgiyi, mutluluğu, kederi! Birde öfke varsa bırakın anlatmayı, isterse döver bile adamı bir bakışla.

Bazen de dil susunca yürek konuşur ya!

Dilin suskunluğuna inat, gönülden gönüle kelimeler aktararak.

Allah vermeye, istediği cevabı alamazsa da, içten içe ağlayaaaa ağlayaa.