Dilek Anne

Haberi öğrendigimden beri beynim yandı olanlara.

Ne acı bu, dayanmak ne zor,  annenin içi yandı kavruldu. Aynı yastığa baş koyduğu, eşim, çocuklarımın babası dediği oluşum evlatlarını kopardı ondan. Şimdi ne olacak? bla bla herkes konuşuyor. Annenin yüreği hiç soğumayacak, yarı ölü halinde hayatını yaşayacak.

Bu yavruları görünce nasıl bu hale geldik diyorum. Baba plan yapıyor, uyguluyor, kadının güvenini kazanıyor ve internetten aldığı silahla bum. Söndürdüğü hayatlar, çözülemeyen sorular bırakıyor.

Ben anne değilim, anne yarısıyım. Kanım çekildi haberi okurken , annenin feryatlarını duydum. Sesi gitmiş, donuk bir yüz, aklı başında konuşuyor. Sesini duyuramamış ne ailesinden ne etraftan - takıntılı eşi yüzünden saklanmış durmuş.

Şimdi olacak, bulacak, yapacagız, edeceğiz demek çok manasız. Bakıp büyüttüğü evlatları yok, kendisi enkaz halinde.

Hani hırslarımızla yaşıyoruz ya (bazıları), onu alayım, filanca marka giysim yok, telefonum yok,daha iyi bir eve mi çıksam,arabamı mı değiştirsem diyoruz yaa bu acının yanında kum tanesi kadar minik durumlar.

Allah kimseye böyle acı yaşatmasın.

----

Bu şekilde yazmışım sahi ne oldu sonrasında Dİlek Anne bilen var mı?

Yarasına merhem olan yoksa artık haber değeri olmadıgından mı konuşulmuyor , yazılmıyor?

2019 bitiyor, 2020 geliyor.

Umarım sona ermiştir böyle acı hikayeler.

Saygılarımla