Dilek

sonbahar yorgunuyum

ne içime sığıyorum ne dışıma

ömürde kış yaklaşmakta

ne yaptı(k)m dünya için

her yer kargaşa /kavga ve ölüm

topraklar, kan içiyor su yerine

yeşil göremeyecek kimse bu gidişle...

alıp başımı gitsem, bilinmeyen uzaklara

öyle bir uzak var mıdır ki

uzun bir avaza dönüşse sessizliğim orda

içimde/ upuzun bir yolculuktayım

kaç mum yaktım seyr-ü sefere

koyu karanlık, git git varılmıyor bir yere

“yer demir, gök bakır”

sıkışıp kalmışım, aradaki kattayım

ne yaşadım, ne yaşamadım

yine de şükürdeyim / lâkin

lâyık olmayanın, kıymet bilmeyenin aldığına isyanlarım

bu yüzden, ağız dolusu sövmelerdeyim

Tanrım sen affeyle

fikir bildirmek haddi değildir bu âciz kulunun

sen her şeyi bilir ve görürsün

ölümlüdür dünya yüzündeki her şey bilirim

bir tek “sevgi” ölmesindir dileğim

Hâdiye Kaptan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir