Dilek

Tedirgin gözlerim dalar uzaklara, dişlerimle ucunu kemirirken parmağımın. Ve ben geneli hatırlarım farkında bile değilken. Bir koşuşturmacadır devam ediyor hayat, yıllar yıllara inat. Bir nefesleneyim deyip durduğum anda, aklıma bir yansıma düşer genelden.

Denize kavuşamadan kuruyan bir nehir anlar beni belki, güneşin parlaklığı değil midir bizi ona kör eden? Yer kabuğu sertliğine güvenip diklenir ama, dibinde kaynayan magmayı bilmez. Bugün genel bana yabancı, genel bana uzakta olsa da, kim bilir yarın ne ola gün doğarken.

Gizliyorum bu sırrı kendimden bile, söz dinletemem ki ama düşlerime. Kilit de vursam yüreğin kapısına, umudu özleme katık yaparken.

N’olur beklemesin beni artık, nefesimdeki ateşe yastığım tanık. Bir kelebek görürse kanadı kırık, beni hatırlasın, tek dileğim bu genelden.

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

kategoriden rastgele blog getir

Yorumlar (4)

Merhaba Yılmaz Bey.. Kaç dakikadır şu resme çakılı kaldı gözlerim bilmiyorum.. Bildiğimiz acı bir gerçeği tekrar hatırlattı bana şu kare.. Mutlaka dualardan daha fazla yapabileceğimiz bir şeyler olmalı ama ne?

Sevgi rüzgarı

02.11.2007 21:06

Cevap :: Sibel Hanım, bugünün sorunları dünün çözümleri oluyor genelde. Sonuçta tüm sorunların kaynağında yine kendimiz varız topyekûn insan ırkı olarak. Belki başta ilk yapmamız gereken en temele inmek ve en temel kavramlarımızı sorgulamak. Tanımladığımız ve betimlediğimiz dünya gerçekten güzel bir dünya mı? Bu arada başlamak demişsinizde, geçen hafta içinde TEMA seminerlerine katılmak nasip oldu bir şekilde. Gönüllü olmak mütevazı ama hoş bir başlangıç olabilir, kim bilir :) 02.11.2007 21:56