Dilimi çek al!

Yorulmuşum.

Ben duştayım, beş dakikaya çıkarım. Önce şu bizimkini arasa mıydım? Erken mi, peki, akşama doğru ararım. Sesi bana iyi geliyor, ses önemli, ses alıp vermek, soluk gibi, solmadan, hep diri. Uzatmadan, terim soğumadan suya karışalım bakalım. Ses versene!...Tamam tamam, girdim.

Su, su,su iyi de, bende bir gariplik var, düştüm düşeceğim....

Düşerken çıkan sese hemen gelmeli, yoksa....Dilim, dilim kaçtı içime, o dil şart bana, yoksa...Aydınlıkta karanlık....Su, su, su, susuyorum....Kapıyı açmalısın, beni tutup kaldırmalısın....Dilim, dilim diyorum, içime kaçtı, çekip onu çıkarmalısın içimden, yoksa....Biliyorsun, daha onu arayacağım, konuşacağız, sana da söyleyeceklerim vardı, bir müsaade...

Banyodan bir ses geldi, bir şey mi....yok canım...

Sesi var, kendi yok! Eğer acele etmezsen, ben de yok olacağım! Gel, gel işte, aç kapıyı, çek dilimi içimden, nefes alayım, döneyim aranıza, yoksa...Geldim, geldim... ne oldu böyle sana?!?

Bir çığlık, iki çığlık, üç çığlık, çok çığlık. Dilim, diyorum, dilim, al onu dışarıya, bak bak, ağzıma bak, hadi sok elini boğazıma, bunda korkacak bir şey yok, ben ben ben, ayağa kalkabilsem, kullanabilsem elimi, ben yapacağım ama, ben ben ben, bende değilim, görev senin, hadi, çabuk, gidiyorum bak, sonra sonra, sonrası olmayabilir benim için, sen sen sen...

Gitti?!?

Şimdi bütün telefonları ben açacağım, bütün sesleri ben verip alacağım, iyi, iyi olabilecek miyim? Bütün mesele o dil meselesi miydi, çekip alabilseydim; ama ama ben ne olduğunu anlayana kadar, bilemedim; ah bilmek!

Ş.Y.