Dilindeki dua

11 temmuz 1995 teyaptıkları katliamın izleri asla silinmeyecek...

(çocukken ,Türkiye’ye gelmeden önce, kapı önünde patlayan bombanın hayatını aldığı küçük kardeşini yitiren Babam’a ve tüm Bosna halkına)

kanlı güz kuşatmasından virâneydi

solmuştu şehri /nin baharları

acılarla mayalandı, yoğruldu güçsüz ellerinde

devran döndü, yeşil mayıs geldi yine

çekemedi içine bir türlü, hissetmedi

terk etmedi  eylül onu, kapısından geçemedi

öpemedi dudaklarını yaşamın

göğsünde soluyan zaman hep yarım

cümle edemedi tek kelimeyi kör dili

başıboş kalan düşleriyle 

gam akşamlarında avare

çocukluğunda atılan kurşunlardan sağdığı

savamadıklarına kalktı kadehi

sandık sandık hüzün biriktirdi her güne

etrafını saran yabani otları

temizleyemedi, ne kadar uğraştıysa

sarhoş ayaklarını süremedi yaşama

içinde yuvalanan gölgesini silemedi

taşınamadı yoksunluğundan, hancı kaldı

içindeki susta ağlayan

güz bakışlı, ürkek, o çocuktu yüz sürdüğü

içinden çıkamadıkları,karanlığın duvarını

birlikte ördükleri  işbirlikçisi

tutulur güneş elinden

iklimsiz mevsimlerde dururdu ömrü

ve çürütülen baharın yaprakları

taa derinlerden

gözlerine sürerken tuzu

susuz mevsimlere düşürür onu, kavrulurdu

her defasında şahlanan döngü

sürer giderdi durmadan böyle

hiç beceremedi mutlu olmayı

kaç mühletti zaman ölüme değmeyecek olan

kaç yorgun yolu dinlendirmeli

hangi güzel günü dillendirmeli

dökmeli, bağrından içre, çağlayan pınarı

son vedâ değmeden dudağa

son bağ bozumundan aldıklarınla

zakkumun zehri olsun onları yakan

gözü görmeden

yitip gitmesindi ettiği duası

Moj Bog me štiti Bosna  ( Allahım Bosna’mı koru)

Hâdiye Kaptan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.