Dilsiz Mektup!

Canım Sevgilim'e...

Zamansız bir avarelikte,
Çelimsiz kaldığım savaşlarda,
Yaramın en köhne kanamalarında...
Tertemiz güneş ışınlarının penceremden içeri süzülüp
yüreğime umut ektiği;
ilkbaharın ilk ışıklarında tanıdım seni...

Uzak diyarlardan esen yellerle, su gibi berrakça avuçlarıma dolmuş,
gözlerime ışığını yaymıştın...

Yüreği avuçlarında çırpınan küçücük bir bebek masumiyetiyle
açmıştım yedi yürek kapısını yeditepeli şehrimden!

Varlığınla şenlendiğim sahipsiz, duraksız bir sevinç gibi
yaşıyorum şimdilerde sevdamı...

Kanatlarımda bir çekimlik senin kokun, gözlerimse yollarında mıh!

Ağladığında yüreğindeki acıyı hissetmeliyim, Ayrılığımız;
Farklı şehirlerde, aynı gökyüzü altında, aynı güneşle ısındığımız
bir arazi ile sınırlı...

Biliyorum, böylesine dolu dizgin bir aşk ve bu aşkın getirisi ayrılık "ZAMANSIZ"
Bütün ayrılıklar öyle değil midir zaten?
Tam bir şeylere yeni başladığımızda gelmez mi, girmez mi araya?
Tutuşan ateşi kora çevirmez mi?

Her şeye yeni başlamıştık değil mi?
Her sabah yeniden doğan güneş, her gece tüm cesaretiyle karanlık gecelere asılan ay gibi...

Malesef şimdi hasret eklendi içimizde yanan ateşe;
Birbirini seven, delicesine seven iki yürek...
Birbirine hasret iki yürek....

Ama dayanmalıyız biraz daha değil mi?
Zaten aşkın içinde acıyı, üzüntüyü ve kederi barındıran bi anlam yok mudur?
Seni özlemenin acısı da başka...

Zaman geçmek bilmiyor;ama katlanmalıyız, "BİZ" var olmalıyız iki bedende TEK YÜREK!

Söylenenler, "sürmez" diyenler haklı çıkmamalı.
Seni göremesem de her dakika kalplerimiz konuşmalı,
Onlar dokunmalı birbirine...

Ayrı yerlerde olsak da dudaklarımız isimlerimizi söylemeli;
tanıdık tanımadık herkese anlatmalı aşkımızı.
Büyüklüğünü, ayrılmazlığını ve bitmezliğini...

Sürmez diyenlere inat, gözden ırak oluşun gönülden ırak oluşuna inat!

Zaman bizim aşkımızı söndürmeyecek, olmaz diyenler utanacak.
Öyle bir sarılacağız ki birbirimize yaradılış böyle bir vuslat görmeyecek
ne önce ne sonra...

Kalbimin dilime, dilimin parmaklarıma hükmettiğinin resmidir bu dizeler.
Dünyamda az rastlanır tek insan, yaşamımın anlamdırdığı seni
merkezi yapan beynim ve senin olduğum hissiyle dolup taşan
kalbim seni özlüyor,
SENİ ÇOK SEVİYOR...

Dipnot<ı>:"Sana daha kısa bir mektup yazmak isterdim;ama kısa yazacak kadar zamanım yoktu."

Kemosmalist
İstanbul-2008/Ekim 9