Dindarlar özür bekliyor

Tarih 17 Mayıs 2006, talihsiz bir insan (ki kendisi hukuk dersleri okumuş ama cani olmuş bir avukattır) Devlete saldırı düzenliyor ve devletin hukuk erklerinden biri olan Danıştay’a silahla saldırarak meslektaşları olan adalet ve hukuk kurallarına bağla kişilere kurşunlar yağdırıyor. İnsanlar şaşkın, panik, endişe, ne oluyor soruları ve neden Danıştay cinayeti suali cevap bekliyor. Rahatlatan bir cevap, emniyet kuvvetleri saldırganı yakaladı. Ama o da ne? Ekranlarda konuşanlar halkı yatıştırıcı söylemde bulunmuyorlar. Hatta infiale yol açabilecek tedirginlikler, endişeler, ithamlar oluşturuluyor. Laiklik elden gidiyor! Bu elim olay o kadar çabuk materyal haline getirildi ki, basın ve canlı yayın yapan tv lerden bahsetmek bile yetersiz kalır. Devletin en üst yönetim erki olayı Laiklik ve Dindarlarla ilişkilendirdi. Danıştay Başkan Vekili “Allah’u Ekber” denildi diye beyanat verdi. Ama bu doğrulanmadı. Yalan beyan mıydı? Hadi canım devlet ve hukukçu bir erkin başı yalan söyleyebilir mi? Olay esnasında korku ve panikten yanlış duydum herhalde deyip özür dilemiştir halkımızdan. Şu anda 2006 yılına dönüp olayı basından takip etseniz, eylem kesinlikle laiklik için yapıldığı düşüncesi ağırlık basar sizde de. Açılan davada iyi bir inceleme yapıldı mı bilmem, ama olay bir avukat tutuklanarak kapandı, derken kapanmadı. Olayda bir parmak olduğu kamera kayıtlarının silinmesiyle yeniden gündeme geldi. Eylemi gerçekleştirenin bildiğim kadarıyla hiçbir örgüt ve cemiyetle irtibatı çıkmadı. Ergenekon tutuklusu bazı insanlarla görüşmesi ve fotoğrafı çıktı sadece. Ve müebbet hapisle olay çözüldü derken, tekrar başa döndük. Eylem dini kaynaklı değildi ve üzerine çirkin laflar söylenen dindarlar her zamanki gibi masumdu. Olay onların üzerine yıkılmak istenmiş ama eylemci yakalanmış, kayıtların silindiği ortaya çıkmıştı. Artık tek beklentim var. Bu yazıyı da onun için yazdım. Konuyu gündeme taşımak ve güncellemek için değil. Dönemin, Danıştay başkan vekilinin dindarlardan özür dilemesi Dönemin üst yönetiminden yanlış beyanat verenlerin dindarlardan özür dilemesidir. Basın mı, onların bazıları yarım ağızla yanlış bilgilendirildik dedi ama, zaten basından özür beklemek onları çok dikkatli ve duyarlı bir yere yükseltmek olur ki, henüz bu duyarlılıkta bir yayın yönetmeni ve yayın kadrosu yok diyemem ama varsa da çok sınırlıdır. Halkı, sükunete davet eden devlet erki lazımken, telaş, intikam duygusu ve kargaşa isteyen bir devlet erkanı olamaz diye düşündüğümden, bu yanlış beyanatlardan dolayı özür dileme beklentisindeyim. Muammer murat 28.4.2010