- Kategori
- Deneme
Dinledikçe...
Kendi objektifimden..
İnsanların anlatacağı çok şey var, yeterki dinlemeyi bilelim.
Dokunduğun her insanda bir hikâye var. Konuştuğun her insan iz bırakıyor dokunabilmeyi becerebiliyorsan eğer insanların hayatlarına.
Ne anılar dinliyor, ne dersler çıkarıyor, nelere şükretmeyi öğreniyor insan.
Filmlerde işlenen konular, dizilerde izlediklerimiz, gazetelerden okuduklarımızın benzerleri hayatlarda yaşanıyor.
‘Aman yok artık bu da olur mu canım’ dediklerimiz karşımıza çıkıyor hayatlara dokundukça.
Dinlemek, dinlemeyi bilmek çok önemli.
Onlar anlattıkça düşünüyorum.
Onlar anlattıkça zenginleşiyorum.
Onları dinledikçe şükürsüzlüğümü görüyor, utanıyorum.
Onlar anlattıkça bir parça da olsa onları rahatlatmış olmanın huzurunu yaşıyorum.
Sadece dinlemek…
Kendimden bir şey katmadan, sadece konuşmasına izin vererek dinlediğimde çok şeyin değiştiğini görmekteyim.
Dinlemek gerek.
Dinleyebilmek için de tabi insanları sevmek gerek.