Dinler öldürmeyi emreder mi?

Din olgusunun amacı nedir? Yaratıcıya iman nedir? Dinin toplum yaşamındaki yeri ve önemi nedir? En önemlisi "din" ile yaratıcı tarafından sağlanmak istenen nedir?

Buna benzer yüzlerce soru üretebiliriz. Oysa ki geçmiş çok tanrılı dinlerden, günümüz semavi (müslümanlık, musevilik, hristiyanlık) dinlerine kadar tüm dinlerin temel felsefesi "sevgi" dir. Önce yaratıcıyı sevmek, yaratandan dolayı onun yarattığı insanları (tümüyle ve ayrım yapmadan), hayvanları, bitkileri, doğayı, dünyayı ve hatta alemi sevmektir. Çok sevdiğin yaratıcının yarattığı her şeyi korumak, ona zarar vermemektir.

Bu hoşgörü ve iyilik anlayışı, aynı zamanda toplumsal sosyal yaşamı da düzenler. Toplumsal kurallar, hoşgörü, sevgi ve iyilik üzerine kurulur. Böyle olunca da kötülük bertaraf edilir. Hiç bir dinin bu mantıkta olmadığını iddaa edebilecek kişi var mıdır?

Gerçek yaşama geldiğimiz de ise bu durum değişir. Bilinen dinlerden osiris, atlantis ve maya uygarlıklarından bu yana, dinler hep birileri tarafından kullanılmıştır. İskenderiye'de hıristiyanlar, agarta inançlarını yok edip, rahiplerini ya öldürmüş, ya da sürgün etmiş ve tarihin en büyük yazılı hazinesi "Büyük İskenderiye Kütüphanesi"ni yakmışlardır. Ardından da İskenderiye'de bulunan museviler aynı şekilde yok edilmiştir. Peki ne amaçla? O dinin yöneticilerinin, rakip olabilecek bir inanışa olan hazımsızlığıdır.

Ben burada sadece hıristiyanları suçlamak niyetinde filan değilim. Tarih boyunca dinler, kardeşlik, barış ve sevgi yerine, insanlara kavga aracı olarak sunulmuştur. Müslümanlara karşı haçlı seferleri, dini yayma adına Emevi seferleri ve bugün dahi Filistin'de Yahudilerce sürdürülen Müslüman kıyımı. Yani insanlar, dini için kendi gibi inanmayan insanları öldürmeyi, kendilerince bir hak bilmişlerdir.

En güzel örnek Kudüs'tür. Kudüs, 3 semavi din tarafından da kutsal olarak tanımlanmış bir bölgedir. Kudüs için tarih boyunca sayısız savaşlar yapılmış, binlerce insan ölmüştür. Hıristiyanlar ve Müslümanlar tarafından sırayla ele geçirilmiş ve nihayetinde bugün Yahudilerin kontrolündedir. Ve hala Kudüs için insanlar ölmeye devam etmektedir. Ama hiç kimse çıkıpta; "Madem Kudüs 3 semavi din içinde kutsal, demek ki gerçekten kutsal bir yerdir. Burada kan akıtmak doğru değildir. Burayı ilahi dinler merkezi yapalım. Hıristiyanlığın merkezi Vatikan, Müslümanlığın merkezi Mekke gibi, burasıda ilahi dinler merkezi olsun. Her dinin ibadethaneleri, temsilcileri, araştırma enstitüleri bulunsun. Dinler arası bir diyalog kurulsun." dememektedir.

Çünkü semavi dinleri yöneten ve bundan çıkar sağlayanlar böyle bir şeyi istemezler. İnsanlar, kendilerine dinlerinin emrettiği "sevgi" kavramını farkeder ve birbirlerini öldürmezlerse, bu işten iktidar ve kaynak sağlayanlar yok olacaktırlar.

Tıpkı bugün ülkemizde, dini siyasi bir alet olarak kullanarak, insanların dini duyguları üzerinden iktidar sağlayıp, bunun nimetlerinden faydalananlar gibi...

Tıpkı Dan Brown'ın kitaplarında bahsettiği, rahip kitleleri tarafından bilim adamlarının katledilmesi gibi...

Tıpkı bir zamanlar Hitler faşizmi tarafından soykırıma uğrayıp, envai işkencelere maruz kalan Yahudilerin, bugün yönetenleri tarafından müslümanlara aynı işkenceleri uygulaması gibi...

Tıpkı insan oğlunun, madenler çıkartmak, hazineler keşfetmek, karnını daha fazla doyurmak, köşkler, evler yapmak için doğayı, bitki örtüsünü, hayvanları yok etmesi gibi...

Oysa ki başta da söylediğim gibi, hiç bir din öldürmeyi emretmez. Çünkü her dinin temeli, yaratıcı ve onun yarattıklarını sevmek üzerine kurulmuştur. (Tahribatları öngörmüyorum) Özellikle de bizim dinimiz islamiyet, her fırsatta yaradan ve yarattıklarına sevgiden bahseder.

Öyle ise, nedir biz insanlardaki bu büyük kin?

Sözlerimi Yunus Emre ise tamamlamak istiyorum;

"Yaradılanı sevdim, yaratandan ötürü"