Dinozor Olduk

Korona yüzünden dinozor olduk,

Evlere saklandık yok sanıyorlar.

Virüsten korunduk, yeni dert bulduk.

Açlıktan ölsek de tok sanıyorlar.

Yaşlısın diyerek arşivlediler,

Dört duvar içinde bekle, dediler.

Bizlere dost oldu şimdi kediler,

Evde aileyiz tek sanıyorlar.

Odadan odaya turalıyoruz,

Yâr ile anılar sıralıyoruz.

Günleri ayları karalıyoruz,

Açılan sayfayı ak sanıyorlar.

Telefon, internet kesmiyor artık,

Aklımız yasağa basmıyor artık.

Her yerler korona kusmuyor artık,

Virüsü vuracak ok sanıyorlar.

Pazar günlerini iple çekeriz,

Korkarak, ürkerek yola çıkarız.

Her yerler kapalı boşa bakarız,

Verilen fırsatı çok sanıyorlar.

Dinozor işlemi yıkıyor bizi,

Ölmeden mezara tıkıyor bizi.

Böyle ayrımcılık yakıyor bizi,

Toplumda bizleri ek sanıyorlar.

Bizler de Nevzat’ız* aynı ayarız,

Şükür kendimizi gençten sayarız.

Güneşe, rüzgâra özlem duyarız,

Doğayı bizlere fak* sanıyorlar.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat

• Nevzat: Çocuk, yeni kişi.
• Fak: Tuzak