Dipsiz Kuyu

Ustura kesiği bir söze açtım bugün kulaklarımı. Önüm arkam darma duman. Kulağımda notasız bir bekleme melodisi...

Bekleyesim var.
Beklemem lazım
Beklemeli biliyorum.

Tam ortada kalmışlığım. Solum söylenmemiş sözler. Sağımda küfür ağırlığı. Önümde yarım kalmış cümlelerden koca bir duvar. Kendi sesimi sakladığım. Kendi sesimden saklandığım.

Duvara çivilenmiş bir takvime yazılı adın. Gelişi olmamış bir gidişte saklı.Yüreğimde kazılı. Sustuğun yerde izin kalıyor. Boğuluyorum.

Ustura kesiği bir güne açtım bugün gözlerimi. Yer gök kızıl duman. Alev alev. Düşümde kan lekeleri...

Gidesim var.
Gitmem lazım.
Gitmeli biliyorum.

Tam ortada kalmışlığım. Solum düş. Sağım gerçek. Önümde yalandan bir duvar. Adını kendimden bile sakladığım. Kendim saklandığım.

Kaldırım taşlarına kazınmış adımlarım. Geleceği olmayan bir geçmişe takılı. Başımı alıp gitsem yüreğim kalıyor. Dağılıyorum.

Ustura kesiği bir hayata açtım bugün penceremi. Pervazından seyrediyorum da şimdi gidişini. Gri bir gölge bırakıyorsun ardında. Yüzü olmayan. Geçtiğin sokaklar fırtına habercisi. Gökyüzüne bakıyorum. Yağmur topluyor.

Sonsöz; Dipsiz bir kuyuya attığın taşın peşindeyim şimdi. Dayadım kulağımı. Bekliyorum. Sesi(n) gelmiyor.




*Resim: Salvador Dali
**"Anadolu'da bir kızım var, öğretmen olacak"projesi için;
http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=45243