Dışa bağımlı hayvancılığa doğru!

Damızlık, canlı besi hayvanı, kırmızı et derken kurban bayramına sayılı günler kala kurbanlık hayvanlar da ithal edilmeye başlandı. Hayvancılıkta üretime değil ithalata dolayısıyla da uzun vadede dışa bağımlılığa neden olacak bu girişimin, tarım ülkesi olarak kabul edilen ülkemizde önemli sosyo-ekonomik sonuçlar doğuracağı aşikârdır.

Canlı hayvan veya et ithalatının gündeme geldiği ilk günlerde ithalatın çözüm olamayacağını ve ülkemiz hayvancılığını uzun vadede olumsuz etkileyeceğini idea edenlerden biri olmuştum. Nitekim, yaklaşık aylardan beri gerçekleştirilen canlı hayvan ve kırmızı et ithalatı et fiyatındaki yükselişi azaltmadığı gibi bazı yerel hayvancılık teşebbüslerinin önüne geçmiştir adeta. Ülkemiz hayvan sayısındaki azalmalar ise dramatik bir biçimde devam etmektedir.

Kurbanlıkların dışardan ithal edilmesi ise et ithalatında olduğu gibi kısa vadeli günlük politikaların bir sonucu olup, ülkemiz hayvancılığını dışa bağımlılığa itecek bir girişim niteliğindedir. Çünkü ülkemizde yıllık olarak üretilen kırmızı et üretiminin yaklaşık olarak üçte birinin kurban bayramında kesilen kurbanlıklardan elde edilmektedir. Yıllık kırmızı et üretimimizin yaklaşık olarak 500 bin ton civarında olduğu göz önüne alındığında kurban bayramında kesilen hayvanların sayısı ve önemi bir kez daha ortaya çıkmaktadır. Kısa vadeli günlük politikalarla ithalat yapmak ve dışa bağımlılık yerine ülke hayvancılığında üretimi esas alan reel politikaların hayata geçirilmesi tarımın önemli bir kolu olan hayvancılığı hak ettiği yere taşıyacaktır.

Hayvancılıkta üretim maliyetinin yaklaşık yüzde 60-70’ni yem giderleri oluşturmaktadır. Dolayısıyla yem maliyetinin azaltılması ile hayvansal ürünlerin fiyatlarının düşürülmesi mümkündür. Uzun yıllardan beri bitkisel üretimde uygulanan üretim kısıtlama politikalarından dolayı hayvan yemlerinde kullanılan mısır, soya ve bunların ürünlerinin büyük bir kısmı ithal edilmektedir. Bunlara uygulanan vergiler yemlerin maliyetini artırmakta ve bunun sonucu olarak da et fiyatları yükselmektedir. Canlı hayvan ithalatında ise vergi indirimlerine gidilerek fiyat düşürülmeye çalışılmaktadır. Hâlbuki canlı hayvan ithalatında uygulanan vergi indirimleri bu yem hammaddelerine uygulansa, yem maliyeti azalacak ve buna bağlı olarak da et fiyatı düşecektir. Böyle bir talebin hayvancılık yapan üreticiler tarafından daha fazla dile getirilmesi ve bu konuda bir kamuoyu desteğinin sağlanması hayvancılıkta üretimin önem kazanmasını kolaylaştıracaktır.

Küreselleşen dünyada geleceğin en büyük silahının “Gıda” olacağı ve bu silahı elinde bulunduran ülkelerin dünyaya hükmedecekleri varsayılmaktadır. Bu varsayım bile tarımsal üretimde dışa bağımlılığın uzun vadede ne gibi olumsuz sonuçları yaratabileceğini tahmin etmeye yetmektedir.