Dışarısı yalnızlık

İnsan, içinde çoğalıyor dışında değil. Dışarısı yalnızlık. Kalabalık gibi görünen yalnızlık. Kuru kalabalık dedikleri  yani.

İçeride çoğalmak da kişinin dost kazanması ile, gönül kazanması ile ilgili bir şey. Duruş hem de sağlam bir duruş gerekiyor. Maddeden, çıkardan uzaklaşmak, paylaşmak, vermek, başkaları için de bir şeyler yapıp etmekle oluyor.

Vazgeçmeler gerek yani. Kendin için çok arzuladığın bir şeyi kendin için almaktan vazgeçip, çok ihtiyacı olan biri için almak. Zor iş ama öyle.

Bir alışveriş bu.  Maddi olanaklarını insanlar için, hayvanlar için harcayacaksın. Hatta doğa için harcayacaksın. Karşılığında biriktirdiğin işte içinde biriktirdiklerin olacak hem de seni hiç yalnız bırakmayacak can yoldaşların olacak. Üstelik mutlu da olacaksın. Yüzünden huzur ve gülümseme saçılacak dörtbir yana.

Ve dışarıda biriktirdiğin maddi şeyler azalacak  ama sen içinde çoğalacaksın. Hiç yalnız kalmayacaksın. En kalabalık olduğun zaman da herkesin seni yalnız gördüğü anlar olacak.

Dışarısı yalnızlık! Dostluklar bir yere kadar. Ne varsa sende var. Sende birikenler yoldaşın. Ölsen bile!

Hepsi bu!