Dişimiz var, (d)işimiz var!

Bir bebeğin çocukluğa adım attığı ilk dönemdir diş çıkardığı dönem. Bebekler diş çıkarırken vücutlarındaki yeni oluşuma tepki olarak huysuzluk geliştirirler. Ateş eklenirse tadından yenmez bir hal alır.

Bebeklerin salyalarının akması ve buldukları her nesneyi ağızlarına götürmeleri çıkacak olan dişlerin habercisidir.

Yonca için bu normal durumlar geçerli olmadı tabii ki. Sevgili kızım ikinci ayından itibaren bol salyalı olarak dolaştı, önlük takmadan gezmedi, bulduğu her nesneyi ağzıyla kontrol edip tattı. Görenlerin tepkisi "Bu çocuk kesin diş çıkaracak yakında" idi. Fakat ne gelen vardı, ne de ucundan görünen...

Gel gelelim Yoncacık 9.ayının dolmasına günler kala huysuzluk ve uykusuzluk dizisi sonunda ilk dişini annesine gösterdi.

Annesi gibi çok yönlü olan kızım da hem viral rahatsızlığını, hem de diş huysuzluğunu bir arada çıkarmak isteyince uykusuz geceler, saat başı uyanmalar, yüksek ateş, kucaktan bırakılınca ağlamalar vazgeçilmezimiz oldu.

Normal bebeklerin alt dişlerinin çıktığı durumda Yonca da iki tane üstten olmak üzere tavşan dişleriyle bize gülümsedi. Şimdi ise aşağıdaki iki diş daha yolda ve huysuzluklar sanki kızımın huyu oldu. Bu dönemin geçici olacağını umuyor, kendisine diş çıkarma döneminde bol huzur diliyorum :)