Diyarbakır İç Kale kazıları ve insan kemikleri...

Bir süre önce Diyarbakır İç Kale’de yapılan kazı çalışmalarında, yığınla insan kemikleri ortaya çıktı.

Çalışmayı yürüten arkeologlar henüz kemiklerin geçmişi hakkında bir kelime dahi etmeden, ilgisiz insanlar bilimsel yorumlarda bulundular!

Bu konuda TV kanallarında ve kayda değer gazetelerin köşelerinde, durum değerlendirmesi yapanlar oldu.!  

Kimilerine göre kemikler henüz yeniydi. Kimileri ise tahminlerini hayal güçleri ile birleştirerek, kalıntıların 1915, 25 yıllarına ait olduğunu söylediler.

İster eski, isterse yeni olsun; ne fark eder ki? Önemli olan kemiklerin toprak altında topluca bulunmalarıdır.

Kim; ne derse, desin?

Hakikat, bu coğrafyada gözünü kırpmadan insanları öldürüp, çukurlara atan zihniyetin varlığıdır.

Asıl can sıkan ise, âli menfaatler adına barbarlık yapan anlayışın bu ülkede henüz yargılanıp, mahkûm edilemediği gerçeğidir?

Demem o ki, sorun sadece cinayetler değil. Daha vahimi, yıllardır zalimin karşısında, mazlumun yaşadığı çaresizliklerdir.

Geçmişte İstiklal Mahkemeleri toplu infaz kararlarına imza atmışlar. Sonra, 90’lı yıllarda ise JİTEM ya da GLADYO bu görevi üstlenmiş.

Sizce hangisi daha insani?

İstiklal Mahkemeleri mi, JİTEM mi, yoksa GLADYO mu? Ya da kurşuna dizmek mi, yoksa asit kuyularına atarak, üzerini örtmek mi?

Dışkı yedirme, uzuvları kesme, vücudun hassas noktalarına elektrik verme, ayaklardan tavana asıp, ölüme terk etme eziyetleri de işin cabası!

Tüm bu günahların bedeli nasıl ödenecek? Akıl sınırlarını zorlayan işkencelerin hesabı kimlerden sorulacak?

Her şeye rağmen bulunduğumuz noktadan geriye doğru bakarken, hepimiz geçmişin acı olaylarını sağlıklı tahlil etmeliyiz;

 Doğruları yanlışlardan ayırt etmeye çalışırken, adalet terazisinin dengesine azami titizliği göstermeliyiz.

Öbür türlü geçmişte, adaletsizliğin vicdanlarda oluşturduğu ölüm çukurlarını bulup, temizlemek mümkün mü?