Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

12 Haziran '12

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Diyet Mevzû, Derin Mevzû!

Diyet Mevzû, Derin Mevzû!
 

 

Kaçıncı diyete başlayışımın üçüncü ayı hatırlamıyorum, fakat her başlayışımda anlıyorum ki,  ilk bir hafta en zor hafta imiş. Bir hafta verebiliyorum kilo bir hafta veremiyorum. hep aynı nakarat, vücut direniyor nedense!  Kabul ediyorum çok başarılı değilim bu konuda.  Listelere harfi harfine uyuyorum sanıyorum ama arada bir sallıyorum demekki:)

Bu işi en iyi yapmanın yolu bir uzmandan destek almakmış, itiraf ediyorum  ben de alıyorum. Bu defa diyetisyen faktörü de eklenince diyet mevzûma, daha da bir sıkı uymak düştü bana. Elimde uymam için sıkı sıkıya  tembihlendiğim bir liste var ki evlere şenlik a dostlar. Sırf yeşillik, kahvaltıda bile peynir, zeytin, yumurta aynı gün yenmiyor!

Nasıl uymayayım listeye, bir gram çikolata atsam ağzıma, diyetisyene gittiğimde bir çıkıyorum basküle, nasıl baskülse, anında çıkarıyor ortaya!  Yani mecburen uyuyorum, işin ucunda diyetisyene karşı mahcup olma, dosta düşmana karşı rezil rüsva olma ve bunlara bağlı eziklik durumları da var. “Aaaa bunca gündür  diyettesin 300 grammı verebilmişsin, ye kızım sen ye, yesende veremiyorsun yemesen de, boşversene yaaaa, bu otlarla geçirme öğünlerini, ye, bir defaden bir şey olmaz”….hiiiç duymuyorum artık bu cümleleri, duyuyorum da, duyumsamazlıktan geliyorum.  No çevre baskısı

Fakat şaka bir yana gerçekten çok zor kilo veriyorum,  kan değerlerime  bile baktırdım nerede anormallik, ben neden kilo veremiyorum diye…Sonuç: herşey normal.  Ve ben hala çözemedim neden bu kadar zor kilo veriyorum.

Benim bal kuzum, gözümün nuru geldi ya, bayılır anasının yaptığı profiterole. Nasıl yapmayayım,  kuzum ben diyetteyim, şimdi sana bunu yaparsam tutamam kendimi yerim bütün diyetim bozulur nasıl diyeyim karagözlüme?

Yaptım…nasıl bir dirayet bende, nasıl bir dirayet (kutlanılası hem de) anlatamam..

Bu dedim, nefis mücadelem dedim, ben gelirim bunun da üstesinden dedim, bir yerimmi şişer yemesem dedim ve kremasının bile tadına bakmadan sundum kuzularıma. Atmışım içine de fıstıkları, üzerini bol çikolatalı sosla kaplamışım ohhhh bal olsun kuzularıma dedim.

Onlar yediler, ben yutkundum bir süre, bu görüntü bile beni mest etmeye yetmişti aslında. Tam tabakları toparlarken Bora’nın tabağının kenarında bıraktığı fıstık yığınını ağzımda yuvarlanırken yakaladım! Hoooop noluyor, çık çabuk oradan falan demeye kalmadan, o şaşkınlıkla yutuvermişim. Bir katakulli oldu orada ama anlayamadım ne oldu? Zihnim bazen pis oyunlar oynuyor işte böyle!

Bir de şöyle oluyor genelde;  normalde çok sevmediğim, bir takım yiyecekler diyet mevzu bahis olunca, sanki sözleşmiş gibi toplanıyorlar sıra halinde gözlerimin önünde raks ediyorlar. Bilumum tatlı üzerine dondurmalar, en sağında dondurmalı helvalar, az ilerisinde sıcacık su börekleri,  onun solunda altın sarısı renkte kızarmış patatesler, bitter çikolatalı, frambuazlı, kestaneli hiç farketmez  yaşpastalar,  kızarmış ekmekler üzerinde tereyağlar-ballar…..offff sayamayacağım, yassak hemşerim yassak!

Gelelim diyetisyen kontrollerine, neyse orayı  es geçelim, sadece şunu söyleyebilirim ki, basküle çıktığımdaki ezik ve büzük hallerim ziyadesiyle rahatsız ediyor beni. Gram gram  azalıyorum şükür!

Velhasılı takdir edilesi zamanlarım da olmuyor değil hani. Mesela geçenlerde bir mekanda, Allah tarafından mı, kul tarafından mı bilemedim, şekerli üstelik şekeri karışmış çay geldi. Bir yudum almamla ay bu şekerli deyip iade etmem bir oldu! Başka bir mekanda, sevdiklerim boooooool tereyağlı İskender yerlerken, ben hem çay yudumlayıp, hem onları izlemişliğim vardır…

Diyete sadık kalmak müthiş bir duygu:)

Diyeceğim o ki; bu kelam için belki erken ama, biliyorum ben muvaffak olacağım Allahın izniyle, inanıyorum.

Yalnız  çok iyi öğrendim ki, asla diyetleri birbirine karıştırmamak gerekiyormuş, hiç işe yaramıyor dostlar inanın bana! Bir de bir lokmadan bir şey olmaz bahanesine sarılmamak!!!

Diyet mevzum şimdilik bu kadar.

Booool güneşli, şen kahkahalı, acılı menemenli, sucuklu yumurtalı, ballı börekli günler diliyorum size:)

Bir de, içime umut kaçtığında, gülümseyen bir yüz gördüğümde, kulağıma güzel sözler geldiğinde kendimi mutlu ve şanslı addediyor, bir kez daha şükrediyorum yaradanıma; verdiği, vermediği, vereceği her şey için...

Veee diyet duası:))

Sevgiyle kalın

 


 
Toplam blog
: 184
: 2109
Kayıt tarihi
: 11.03.07
 
 

1974 Bremen doğumluyum. Hayatın Med-Cezir'lerle dolu olduğuna inanırdım; yaşaya yaşaya anladım ki ö..