Diz boyu gündeyiz

Ölümü görsek 

Bir mezar kazılır hazinden 

Sessizlik açılır içimizde 

Derin azabın yakıcılığıyla 

Düşlerimiz solar 

Tüm geğirtiler yutkunulur 

Bir yusufçuk havalanır en afiliden 

Azrail gelir gözbebeklerimize 

Issızlık gergef edilir içseline 

Demini sürerken sükûnet 

Dünü söyler güne yaltaklanırız 

Duygularımız büyürken 

Yine de geçmiş olur tufan 

Günle dalaşırız 

Ansızın bir endamı salınış 

Tüyden hafif eseriz 

Güzel görünür her şey 

Sihirli değnek tutuştur Kisranın gözüne 

Meryemceler ateşböceği kovalar 

Esmez olur kavak yelleri 

Can evi haşmetleşir 

Haşmet kendine tutuşur ıralanır 

Duygular parça parça 

Şikâyetler biter 

Batar olur acıtmazından bir parça 

Ürpeririz geçimlerle seni 

Bir gölge iner içimize 

Siluetler yalınçlaşırken 

Korkular büyür 

Her günün düşümüyle, seni 

Sessizliğe kayıp ederiz 

Bir haleler efsun esi 

Bir gulyabani sanısı 

Bir tutam sevinç 

Bir kıdım kaygı 

Bir parçada ölüm 

Sarar bizi 

Anlarız yaşamakta olduğumuzu. 

Ceplerimiz dışa çıkarılır 

Tutsaklardan çözünmüştür 

Ilık bir yalayışla dokundukça 

Ceberutluk mülayimleşir 

Sevgiselleşir naif dokunuşlarla dünya 

Asuman enginliğince ekilişler 

Gulyabani duygular baskılar yere 

Yaman olur da düşüş 

Bu fark geçişlerle kırılıp 

Daha bir tutunuruz yaşama 

Bir dokunuşla 

Yediveren arzular 

Bitirir inatlarımızı 

Kısık ateşler sarar 

Ateşböceği cazibesi çeker 

Azı karar çoğu zarar 

Sebepten mamul yarar 

Adamdan akıl çıkar 

Yinede sürçer akılsızlık 

Dökülür de 

Boydan boya 

Asaletimizi işleriz 

Sopa tut asımız gelir 

Nalburcu taşmalarına 

Bir gidimciği denize ulaşır 

Ne kulaçlar aldırır 

Köpürürde köpürür deniz 

Yolu bir tutsak 

Yol bin tutuşur 

03.01.20010 

Bayram KAYA