Doğa ve kirlenme üzerine...

Hayatın devamı için insanoğlu, doğayı diğer canlılarla paylaşmak zorunda. Dahası evrendeki canlıların her biri diğerinin varlık nedenidir.

Bilim dünyası, bunu ekosistem olarak tanımlamış.

Örneklemek gerekirse:

Kuşların sinek ve böceklerle beslenmeye çalışmaları veya insanların bitkilerden ve hayvanlardan faydalanmaları, vs.

Örnekleri çoğaltmak mümkün...

Doğa ve canlılar arası ilişkiler, kurallar dâhilindedir. Aşırı müdahale halinde, hayatın doğal akışı (ekosistem) bozulmakta:

Tahrip edilen bitki örtüsü, yatağı değiştirilen nehirler, kirletilen denizler, ozona salınan zararlı gazlar...

Benzer durumlarda olanları hepimiz az çok biliyoruz.

Yangın ya da bilinçsizce ağaç kesimi neticesinde bitki örtüsü yok edildiğinde, kısa sürede, yörede iklim değişmekte,

Baş gösteren kuraklıklar nedeniyle ormandan ve onun bitki örtüsünden faydalanan canlıların yaşamaları zorlaşmakta,

Bir süre sonra yöredeki canlılar ya topluca ölmekte, ya da bulunduğu yeri terk ederek, başka yerlerde yeniden hayata tutunmaya çalışmaktalar...

Ancak yerinden, yurdundan olan canlıların yeni yerlerde tekrar hayata başlamaları, her zaman mümkün olmayabilir!

Öte yandan kirlenme arttıkça, yaşam alanları da daralmakta. Henüz gidilecek başka gezegen olmadığından, dünya üzerinde, birlikte sonuçlarına katlanmaktayız.

Bu gidişle, gün gelecek, doğal felaketler daha da artacak. Karada ve denizlerde yaşam alanları kalmayacak.

Belki çaresizlik içinde, tüm canlılar yok olacaklar!

Bunların yaşanmaması için şimdiden duyarlı davranmalıyız. Çevreyi korumaya yönelik çalışmalara ağırlık vermeliyiz.

Özellikle eğitim kurumlarında ve toplu hizmet veren diğer tüm alanlarda; insanlarda doğa bilincinin oluşması için tedbirler almalıyız.

Son yıllarda tarımda yaygın ve gelişigüzel kullanılan ilaçlar; yediğimiz besinleri, içtiğimiz suyu ve soluduğumuz havaya zehirlemekte...

Önlem olarak, kullandığımız alanlarda, basit çıkarlar uğruna havayı suyu ve toprağı kirletecek davranışlardan özenle kaçınmalıyız.

Bunu başardığımızda, hem kendimiz mutlu oluruz, hem de gelecek nesillere temiz bir dünya bırakmış oluruz.

Öbür türlü tehlike kapıda; görüldüğü üzere felaket emareleri (kanser türü hastalıklar, kuraklık ve düzensiz yağışlar) baş göstermiş durumda...

Bu işin şakası yok; geç kalmamak gerekir.

Çünkü kirlettiğimiz doğa, bizden hesap sormaya başladı, bile!