Doğaçlama ölüm

Doğaçlama ölümler geliyordu ansızın
Her gelene açıp kapımızı
Önceden yazılmış şiirler konduruyorduk
Yakışıyordu da ha!
Doğaçlama sanıyordu ölümler
Beğeniyorduk her birini
Ölümlerden ölüm!
Biter düşüncesiyle
Bitmeyeceğini bildiğimiz her zulüm!
Tepemizde dönen göçmen acılar
Uçarak giderken
Onlardan önce varıyorduk sıcak iklimlere
En önde birikmiş keşkelerimiz
Yol gösteriyordu bize
Doğaçlama bir kaçış
Kendinden
Zulümden
Ve kökleri yayılan özgürlüklerden,
Kaçıyorduk…
Aldanası geliyordu insanın
Yaşanmamışlıkların da yaşanabileceği yalanına
Belki’ye gönül verdik, doğaçlama!
Mertlik neyimizeydi?
Adamlıktan da almış olsak nasibimizi
Nasipsiz dolaşmazdık orta yerde
Ortak birer kaçışımızdan başka
Neyimiz vardı ki?
Fırtına eserdi de
Yoktu yelkenlerimiz
Henüz icat edilmemiş
Ya da biz ıskalamıştık…
M’S