Doğal Denge Üzerine Düşünceler.

Toplumlar farklı birey aile, kabile, dini gruplardan oluşur. Kendi aralarında bir devlet kuramayacak kadar küçük olan bu topluluklar geleceklerini aynı coğrafyada gördüklerinden bu coğrafya vatan adını alır. Vatanın her bireyi vatandaştır.

Vatan veya vatandaşa baş olan yönetici, halka adaletle hükmetmek zorundadır. Aksi halde vatanla beraber vatandaşın da hal olması an meselesidir. Bir bakıma devlet, bir insan vücuduna benzetilebilir. Doğar, büyür, serpilir, yaşlanır, yaşar ve ölür. Tarihe bakıldığında bu daha net olarak görülebilir. Tarih; ölü medeniyetler mezarlığıdır.

Sağlıklı işleyen bir devlette devleti yönetenler; adaletli hükmetmezlerse, devlete yapılabilecek en büyük kötülüğü yaparlar. Ayaklar baş olur, kollar mızrak. Kalp olur mide.

Beyin ve kalp nasıl bir vücudun bakımını, enerjisini doğru kullanmayı, adaleti sağlaması, kendini geliştirmesi, iç ve dış tehlikelerden korunmayı hedeflemezse sonunu da hızlıca hazırlamış olur.

Sağlıklı yaşayan bir devlette, insanlar devletine karşı şüphe duymazlar. Halk da kendi geleceğini bütünün içinde arar. Tıpkı bizde olduğu gibi, kabile, klan, aşirette aramaz. X veya Y tarikatı olarak örgütlenip, geleceğini bütünün menfaatine zarar gelecek şekilde kendi cemaatine menfaat devşirmek gayesiyle savaş veya savaşım vermez. Kendi geleceğini yabancı ülkede aramaz. Bugünlerde Türkiye’de yaşayıp Amerika’ya giden zenginlerimiz, ünlülerimiz ve imkân sahipleri gibi davranmaz. Zorunluluk hariç kendi ülkesinde doğumunu yapar, ülkesiyle vatandaşıyla, vatanı ile gurur duyar. Menfaatini kendi toplumunda görür. Kendi çocuğunu insanını korur. Bilir ki, kişiyi yüceltmenin milleti ve devleti yücelteceğini bilir. Kişilere torpil yapmaz, adaleti tesis eder. Vatanın evlatlarına imkân sağlar. İyileri küstürmez, kötüleri azdırmaz, kötüleri iyilere baş eylemez. İyileri kötülere muhtaç etmez. İyilerin ülkeden kaçmasının nedenlerini ortadan kaldırır. İyileri ithal eder, kötüleri ihraç eder. Tıpkı bir vücut gibi. Atıkları dışarı atan vücut, kendisine iyi gelen besinleri tercih eder. Kendini yok etmek isteyenlere karşı vücudun bütününü korur. Milletine adaletle hükmederek bunu yapar. Adaleti yok eden,“yiğidi kuru soğana muhtaç eder.”

Fizik kurallarının, doğa kurallarının yönetim kurallarından farkı yoktur. Nasıl ki onuncu kattan düşen birisi ölmeye mahkûmsa toplumda ayrışmak, bütünü bölmek, yok olmaya delalettir. Bir grubu, sırf renk ve inanışlarından dolayı diğerlerinden üstün tutmak, grupları, farklılıkları ayrışma ve mücadele nedeni kılmak, kimseye bir fayda sağlamaz. Bu dünya; sonludur. Sonlu dünyada sırf mal mülk biriktirmek adına menfaatlerinden başka bir şey düşünmeyen sözde akil ve akıllılar, ya ahirete inanmıyor, ya da o kadar cahiller ki fizik, kimya, doğa kurallarından bihaberler.