Doğanın İnsan Üzerindeki Etkisi...

Eski Türkiye resimlerine baktım bugün. Ardından garip bir huzur sardı benliğimi. Dışarıda güneş. Kendimi çayırlarda, eski ahşap köy evlerinin arasında dolaşan çocuklar gibi hissettim. Bilmediğim bir dünyayı özledim. Sonra Anadolu'yu düşündüm. At arabalarını, çayırları, bayırları, tarlaları ve çalışan Irgatları. Keskin tezek kokusunu çektim içime. Köylü olmakta bir ayrıcalık dedim kendi kendime. Her insanın geçmişinde olmalı bir köy.  

 Sonra eski İstanbul'da yaşamak istedim. Ermeni tüccarların sesi geldi kulaklarıma. Madam  terziler, bozacılar, sütçüler. Her ilden her dinden her ırktan rengarenk insanları olan bir İstanbul. Sadece Yeşilçam filmlerinde mi vardı yoksa. Ben bilmediğim geçmişi özledim. Sanki tüm sevgiler, anlayışlar, huzur dolu yıllar o zamanda kalmış gibi. Betonlaşan dünyada yeşil bir dünya aradım. Beton yığınları arasında kaybetti huzuru insanlar. Doğanın verdiği pozitif enerji kaybolmuş, ölü bedenlere bürünmüş herkes. Paylaşmayı unutmuş, merhameti gereksiz bir duygu olarak görmüşler.

Çamur yollarda ayakkabıları kirlenmiş, zeytin gözleri pırıl pırıl, burnunda sümükleri süzülen eski çocuklar oynuyor gözlerimin önünde. Zamanda yolculuk yapıyorum sanki. Bir geçmiş bir gelecek arasında mekik dokuyorum. Yurtdışına sürgün edilmiş birisi gibi vatan-memleket özlemiyle yanıp tutuşuyorum.

Nerde o eski buluşma noktaları. Sahil kenarında, ormanlık alandaki çay bahçeleri, masalar. Oturup çay içen sevgililer. Ağaçların arasında birbirini kovalayan yeni Aşıklar. Önemsiz miydi ya da fazlamı romantik. Herneyse  insanlar daha mutluydu. Hayat kargaşası, geçim sıkıntıları, Rant kavgaları, para hırsları yüzünden kaybettik doğayı. Daha nasıl anlatılır bilemiyorum. Bildiğim tek şey doğanın yüksek enerjisi. Muhteşem duygular büyütür ruhta. Bir böceğin bir kuşun bile anlamı var. Bizde bu dünyanın renkleriyiz. Sizi monoton tek düze bir yaşamdan çıkarıp türlerin çeşitliliğin bolluğu ile tedavi ediyoruz dercesine. İnsanoğlunun beyin sınırlarını zorlar. Merak ve ilgi ile tanımaya çalışırız diğer tüm canlıları. Tek düze bir yaşam mı yoksa cıvıl cıvıl bir dünya mı istersiniz. Ne pahasına olursa olsun farkındalık yaratmak gerekir. Ölümün kol gezdiği her anı iyi değerlendirelim.