Doğru da Neymiş?

Bazı konular var, insanlar bir noktaya kadar konuşuyorlar sonra bir anda suspus oluyorlar. Yazarlar, eleştirmenler, bilenler, bilemeyenlerin özellikle konuşmadığı konular var.

Herkes bir noktaya göre yazıyor. Ünlü ünlü insanlar hatırat yayınlıyorlar. Bir noktadan sonra susuveriyorlar. Nedeni bir türlü anlaşılamıyor!

Bir yerden sonra insanların tabu haline dönüştürdükleriyle baş başa kaldığını görülüyor. Tabular yıkılamıyor. Birilerinin bu tabuları insanları çıkmaz sokağa sürüklediklerinden kuşkulansam da yapacak bir şey yok. Tabular anlamsızsa da tabuları tabuttan çıkarmak ve onlara anlam katmak insanlara düşüyor.

Bir yazar acaba kendisine çark ettiren birileri devreye girdiğinde mi çark eder? Herkes bir şeyleri sorgulamaktan, sonuna kadar gitmekten özellikle mi korkar veya kişileri gerçekte korkutan nedir?

Koskoca saygı duyulan yazarlar şu anda birilerinin kötü olduğunu, kendini mükemmel bir şekilde gizlediğini söylüyorlar. Bense öyle düşünmüyorum. Her şey oldukça açık ve aleniydi. Doğru sorular doğru zamanda sorulmadığı için doğru cevaplar aranmadı ki bulunabilsin. Kaçan balıklara hayıflanmak, çapkın aşığın saf kadını aldatacağını bilerek bilmiyormuş gibi yapmasından kaynaklanıyor hissi uyandıran günümüz zamanında aslında pek de şaşılacak bir şey yok.

Bizler bilgi kaynaklarına erişemeyiz. Bilgi kaynakları bize uzaktır. Uzak olması yanlışla doğruyu bilmemize engel değildir. İçimizden gelen sesleri mantıksal süreçlerden geçirmek ve çokça soru sormak gerekir. Doğru soruyu da doğru zamanda sormayan doğru cevabı alamaz. Çoğu zaman da doğru kimin umurunda ki?