Doğru Yapmak Zor İşim Yanlışla

Bir işin doğrusunu yapmak yanlışını yapmamaktan daha zor.

Yanlışlar da devam ediyor doğrular da.

Bunun anlamı şu: İki taraflı mücadele ediyorsunuz; yanlıştan kaçınıyor doğruyu yapıyorsunuz.

Güç ve irademiz bölündüğü için ikisi de olmuyor tabi, mücadele yönünü teke indirmemiz lazım.

Kaçınma/doğru yöne yönelme söz konusu olduğunda kolay olanı seçmeliyiz ki o da yanlıştan kaçınma doğruya yönelmekten kolaydır; sigara zararlıdır içmezsin ama iyi insan ol dediği zaman ol bakalım.

Ben insanlara iyi insan ol demem, mesela ellerini yıka derim, yani somutlaştırırım. İyi insan ol deyince herkes olamaz ama herkes ellerini yıkayabilir.

Doğru olan şeyleri tespit etmem, hiç uğraşmam; yanlışları çıkınca geriye kalan doğrudur zaten.

İnsanlar doğru yola götürülmeye çalışılıyor, tabii ki başarılı olunamıyor; yanlış yola gitmemeleri önlense belki olacak.

İyilik doğruluk düzenleri son derece gereksiz enerjimizi tüketen boş şeylerdir. İyi bir insan olmak yerine yanlışlarından kurtulmak çok daha yararlıdır.

Kişinin hangi yanlışları var bunlardan kurtulmayı sağlayacak eğitimi vereceksin.

“Korkut iyi bir insan olarak da yanlışlardan kurtuluruz”

Olmuyor ama zor iş iyilik dağlarında kayboluyoruz, annemizden melek olarak doğmadık çünkü.

Beni yanlışlarımdan kurtar bunun için iyilik şart değil kötüler de menfaatleri yararları söz konusu olduğunda yanlışlarından kurtulmayı kabul edebilirler.

İyi efendi biri olması için uğraşmak yerine atıyorum dişini fırçalatmayı sağlayacaksın.

Eğitim sistemlerimizin yönü iyilik olduğu için başarılı olamıyoruz. Bırakın Mekke’yi tekkeyi kişiyi pazarlık yapar gibi eğitin.

Kerim Korkut tabii ki boşa uğraşıyor. Bu insancıklar kendilerine iyi insan deyince değerli oluyorlar. Neye yarıyor peki. İnsanlık denilen şey tamamen safsata. Ve bu boş yolda ayak çıplak baş kabak kuru bir onurla yürüyüp giden insanlığı acı bir gülüşle uzaktan seyrediyorum!