Doğruyu aramak, anlamaya çalışmak değil midir?

Açık sözlü müsünüz?

Aklınızdan geçeni, sonuçlarını düşünmeden karşınızdakinin suratına “dan” diye söyler misiniz?

Neden böyle yaptığınız sorulduğunda “ ben böyleyim” dediğiniz oldu mu hiç?

Açık sözlü olduğunuzu düşünüp, muhatabınıza istediğinizi söyleyebileceğinizi zannediyorsanız!

Yanılıyorsunuz!

Yiğidin iyisine “deli” derler ama her deli yiğit değildir!

&&&

Hayat bazen bir şeylerin olmasını istemez… Planlarsınız, kurgularsınız, elinizden geleni yaparsınız ama olmaz işte! İstediklerimizin hepsinin gerçekleşmeyeceğini şimdiye kadar öğrenmiş olmamız gerekiyor, öyle değil mi?

Yaşam galibiyet ve mağlubiyetlerden oluşuyorsa, seyrek de olsa berabere kalabiliyorsak!

Beraberliklerin ve galip gelişlerin keyfini sürmekten başka çaremiz var mı?

&&&

Platon’un ünlü bir sözü var…

“<ı>Felsefe, doğruyu bulma yolunda, düşünsel bir çalışmadır”

Peki, insanlar doğruyu ne zaman arar?

Doğruya ne zaman ihtiyaç duyar?

Hayatlarındaki her şey kusursuz devam ederken mi?

Yanlışlarla karşılaşıp, hataların arasında kaybolmak üzereyken mi?

Doğruyu aramak, anlamaya çalışmak değil midir?

Hayat, doğumla ölüm arasında geçen, arayışların, anlamaya çalışmaların, kendini avutmaların bütünü değil midir?

Kaybedişlerde, bir şeyler ellerimizin arasından kayıp giderken, canımız yandığında, kanadığımızda, küçük bir çocuk gibi parmağımızı uzatıp küstüğümüzde, kandırıldığımızda ve aldatıldığımızda, beklentilerimiz gerçekleşmediğinde, umutlarımız suya düşünce, hayallerimiz yandığında, korkup sindiğimizde…

“Ben bunları neden yaşadım” diye düşünmeye başlamıyor muyuz?

Her defasında faturayı kendimize kesmiyor muyuz?

Kendimizi iğnedenlik gibi hissediyor…

Ve her defasında kendimizi avutacak bir şeyler bulmuyor muyuz?

Bulmasaydık!

Nefes alamazdık…

&&&

Asırlık çınar ağacı gölgesinde yeşeren lal fidana âşık olduğu zaman…

Ömrünün onun kadar olmadığını söyleyecek kargalara ihtiyacı yoktur!

Başına ne geleceğini, bilir...

Beraber geçirdikleri süre önemlidir!

Açık sözlülerin hepsi karga…

Kargaların hepsi bilge…

Delilerin hepsi yiğit,

Yiğitlerin hepsi, deli DEĞİLDİR!