Doğu Anadolu'da Cumhuriyet Bayramı

Cumhuriyet bayramı, benim için ve tabi ki sizler için çok önemli bir gündür. Bu günün önemini anlatacak değilim, zaten milliyet blog okuyan ve yazan herkesin belli bir seviyesi var ve bu önemli günün anlamını çok iyi bilirler. Ben ilk defa Doğuda Cumhuriyet Bayramını kutladım. İlk defa diyorum yani 26 yaşıma kadar kendi doğup büyüdüğüm şehirde kutlamıştım. Bayramın anlamını, İstiklal Marşını oradaki insanların tamamı hep bir ağızdan söylediği zaman anlıyordum. Çünkü o an benim tüylerim diken diken oluyordu. Çok güzel bir duygu bu, hepiniz de tatmışınızdır.

Ben okulumda bayramı kutladım, köy okulu olduğu için de bayram erken bitti ve bir an önce merkezdeki bayramı kutlamak için merkeze döndüm. Herkes hazırlanmıştı. Askerler, polisler, merkez okullar, belediye başkanı, kaymakam, yani protokol da hazırdı. Zaten merakımdan hemen oraya gittim. Protokolün bulunduğu yere gitdim. Daha da yaklaşamadım protokole çünkü polisler oraya yaklaşmamızı engelliyorlardı. Asker ailelerine ayrılmıştı orası. Bu da bana biraz saçma geldi ama neyse.

Bayram başlıyordu. Hep bir ağızdan İstiklal marşını söyleyecektik bir de baktım ki benden başka kimsenin sesi çıkmıyordu. Kimsenin ağzı kımıldamıyordu bile. Hoparlörden İstiklal marşı sesi geliyor ve insanlar sadece dinliyordu. Bu çok garibime gitti ve çok da üzüldüm.

Bu marş bizim geçmişimizdi.

Birliğimiz,

beraberliğimiz,

akıttığımız kandı.

Gördüklerim çok açıktı.

Bayrağımız dalgalanıyordu şanlı bir şekilde ama

ben nerdeydim…