Doğu Türkistan kan ağlarken…

Güncel haberlere bakarken, Urumçi’ de yapılan katliamı okuyunca bir Türk olarak içimizin sızlamaması mümkün mü? Orda katliamla yüz yüze olan Uygur kardeşlerimiz için henüz Türk hükümetinden bir girişim görmedik. Davos fatihi (!) gazze için feryan-ı figân ederken, Kasımpaşalılığı kabarırken, acaba şuanda ne oldu da susuyor…

Türkiye birleşmiş milletler güvenlik konseyi üyesi değil mi? Konuyu oraya taşıma basireti neden göstermiyor? Gazze için “ One Minute” diyen başvekil Doğu Türkistan konusunda neden suskundur?

“DIŞİŞLERİ Bakanlığı, Urumçi’de meydana gelen olaylara sebebiyet veren sorumluların en kısa zamanda tespit edilip adaletin tecelli etmesinin beklendiğini bildirdi. Dün yapılan açıklamada, "Çin Halk Cumhuriyeti’nde bu tür olayların ileride meydana gelmemesi için gerekli tedbirlerin alınacağına inanıyor, yaralılara acil şifa, hayatlarını kaybedenlerin yakınlarına ve Sincan Uygur Özerk Bölgesi ve tüm Çin halkına başsağlığı diliyoruz" dendi.”

Bu ne şimdi, Dışişleri yasak savmak kabilinden ve bir demeç vermiş olmak için yukarıdaki sözleri söylemiş. Nerde 1 numara, 2 numara, 3 numara … gök kubbeyi yıkmak gerek ama nerde o kabadayılar, kongrelerde medyaya, muhalefete horozlanan zatlar, elindeki imkanları neden kullanmazlar? Düşündürücü bir durum……

Yıllar önce yani 12 Eylül darbesinden hemen önce, Adalet partisinin 11 şubatta her yıl kutladığı geleneksel kuruluş yıldönümünde , Atatürk orman çiftliğindeki Marmara otelinde, o zamanın gençleri olarak, Hürriyetçi gençlik olarak, bizler de katılmıştık. Orda o gün attığımız sloganlar, AP gençliğinden pek beklenmeyen bir hareketti, ertesi günkü hürriyet gazetesinde haber olunca, o zamanlar Doğu Türkistan lideri rahmetli İsa Yusuf Alptekin bey İstanbul’dan gelip bizi bulmuş ve duygularını bizlerle paylaşmıştı. O gün attığımız sloganlara gelince, hen üz daha Sovyet ve kızıl Çin baskısı altındaki Türk topluluklarına hürriyet istemiştik.

Çok şükür ki; sağlığımız da o yerlerin bir çoğunda bağımsız Türk Devletleri kuruldu. Bu bir Turana ulaşmadır. Dilde, Fikirde ve İşte birlik!!! Turan için aynı fiziki sınırlar içinde olunmasına gerek yok, Gaspıralı İsmail beyin 1883 yılında çıkarmaya başladığı ve 1918 yılına kadar kesintisiz yayın hayatına devam eden Tercüman gazetesi, o günün ulaşım ve iletişim koşulları düşünülürse hemen hemen 3 kıtaya yayılmış dünya Türklüğünü DİLDE, FİKİRDE ve İŞTE BİRLİK düşüncesi etrafında birleştirmiştir.

Bugün ekonomik olarak bir güç oluğumuzu söyleyen iktidar, bunu siyasal güce dönüştürmeli ve Çin üzerinde dünya kamuoyu önünde baskı oluşturmalıdır. Büyüklük sadece lafla olmaz, onu fiiliyata dökmek gerektir. Dün Gazze için, ırak için yani Araplar için gözyaşı dökenler, cumalardan sonra İsrail bayrakları yakanlar nerdeler şimdi?

Ben gürcüyüm, eşim arap diyen zihniyetlerden bunları beklemek beyhudedir.

Ya anlı şanlı sivil toplum örgütlerimize ne oldu? Dut yemiş bülbül hepsi, ya o arada kürt sorunu deyip imza kampanyaları düzenleyen sözde aydınlarımız, onlar nerde? Hepimiz ermeniyiz, hepimiz Hrantız diyenler nerelerde acaba?

Kendi ülkemizde Türküm demeye çekinir hale mi geldik? Bir Türk olarak Doğu Türkistanlı kardeşlerimizin bu acı gününde yanında olmayacağız da ne zaman olacağız?

Ülke olarak bir yaptırım gücümüz yoksa, ne işimiz var bizim birleşmiş milletler güvenlik konseyinde, yoksa okeyde dördüncüyü mü tamamlıyoruz ?

Ülkü denen nazlı gelin erde şan ister, büyük devlet olmak için büyük kan ister!!!....