Dokunma anneme!!!!

Geçen gün arkadaşımla oturmuş tv izliyoruz. Kanallardan birinde dayak yiyen kadınların, kaybolan çocukların, eş arayanların vs yayınlandığı bir program vardı. Tam kanalı değiştirirken arkadaşım onu izlememizi istedi. O kanalda kaldık….

Orta yaşlarda bir bayan eşinden hergün dayak yediğini anlatıyor. Kadın eşinden, evlendiği günden beri gördüğü işkenceleri anlatırken, arkadaşıma baktım gözleri dolmuş. Gözlerini kapatsa gözyaşı damlaları düşecek. Ağladığını görmemem için gözünü kapatmaya korkuyordu.Su alma bahanesi ile mutfağa gittim. İçeri biraz geç geldim.Geldiğimde gözleri kıpkırmızı olmuştu.Yüzünde ıslanmayan yer kalmamıştı.

Hemen banyoya götürdüm.Elini yüzünü yıkadık.Tv yi kapattım ve balkona geçtik.

Anlatmasını bekliyorum o gözyaşlarının sebebini.Sormaya cesaretim yok.

Başını havaya kaldırdı.Gözlerini kapadı.Biraz öyle bekledikten sonra uzun bir nefes alıp bana baktı.Merak etmiyormuşum gibi durmam gerektiğini biliyordum.Fakat arkadaşımı gözyaşına boğan olayı çok merak ediyordum.Sonra etrafına baktı.Anlatmakla anlatmamak arasında gidip geliyordu.

“Ben küçükken babam eve içkili gelir,o da yetmezmiş gibi içkisine evde devam ederdi. İçkisi bitince birşeyi bahane eder,olanca gücüyle anneme vurmaya başlardı. Somyanın yanına kendimi sıkıştırır, gözlerimi yumar, kulaklarımı olanca gücümle kapatırdım.Annemi o halde görmek bana çok acı veriyordu. Sabah annem heryanı yara içinde acıyla uyanır,babamsa hiçbirşey olmamış gibi hazırlanır işine giderdi. Her gece olanca gücümle “BABA DOKUNMA ANNEME”diye bağırmak geliyordu içimden. Babam ölünce gene en çok ağlayan annemdi. Dayaklar bitmişti. Bilmiyorum. Hiç sormaya cesaret edemedim.Aceba annem,babam öldüğünde ne için ağladı?”

Gene gözyaşlarına boğulmuştu.Dayanamadım onu teselli edecek şeyler söylemeye çalışıyorum. Fakat böyle bir durumda ne söylenebilirdi ki?

Uzunca bir zaman ağladı ve sonra gözlerini yumdu.Başını omzuma yasladı. Ağlamaktan yorulmuş olacak ki hemen uyuyakaldı.

İnsan hayatının unutamadığı anıları arasında değilmidir çocuklukta yaşadığı kötü olaylar…. Değilmidir ki bütün yaşamını etkileyecek onu kişilik sahibi edecek anılar…

Aileler kendi aralarında ne yaşarlarsa yaşasınlar,fakat çocuklar duymasın….