- Kategori
- Şiir
Dokunma!
Yaş kemale erdikçe, yaşadığımız yerler daha bir anlam, kıymet kazanıyor. Ona baktığımızda herbir köşesi kimbilir neleri hatırlatır bizlere. Böyle bir günün seyrinde onu izlerken, bu dizeler döküldü yüreğimden. O'nun, yani şehrim değiştikçe mutlu olmadığını, mutlu etmediğini gördüm çünkü.
Dokunma ıssızlığımın kalabalıklığına
Dokunma gecelerimin aylak uykusuzluğuna
Dokunma senden umudunu kesen uzak duruşlarımın yakınlığına
Dokunma !
Dokunduğunda fırtınalar esiyor;
Unutamadığım unuttum sandığına.