Dokunmadan yüreğimdeki sana.

İstemek,
herşeyin en iyisini, en güzelini istemek. Tabi ki hepimiz bunu hisseder ve avuçlarımızda kalanlara , zaman zaman sorular sorarız. Bir şiir ne eski , ne yeni. Biraz değişik , istemek ve emin olmak , yapmak ve bozmak arası bir ikilem.

Bu güzel pazartesi, bu güzel hafta başı en güzeli ve en doğruyu karşılasın, hepimizi.

Bir serçe var avuçlarımda,
Bir rüzgar saklı kalmış nefesimde.
Saçlarımı sıkı sıkı bağlamıştım.
Ve gözlerimi, kapalı sandım.
Sana bakmadan geçecektim.
Seni sevmeden uçacaktım rüyalarımdan.
Olmadı.
Serçe rüzgara kapıldı.
Nefesim rüzgarına karıştı.
Saçlarımı açma,
Bir tek teli bile değmeden gözlerine.
Avuçlarını aç ve dokunmadan yüreğimdeki sana.
Özgür bırak yüreğimi.
Aç ve,
Ben seni unutayım.
Sen beni hiç hatırlama.
Ben bir daha rüya bile görmeyeyim.
Hadi , aç avuşlarını.
Yüreğinin kafesinden çıkar beni.
Ne olur.