Dokunulamazlar

Onlar dünyanın her tarafında.

Ancak bizi bizimkiler ilgilendiriyor.

Haklarında yapılacak en ufak eleştiriye manic depresyonumsu tavırlar sergileyerek cevap veriyorlar.

Zaman alabilecek mucizeler yaratıyorlar.

Ortaya bir garabetin çıktığı da oluyor.

O da dokunulamazlardan.

Milli Takım galip geldiğinde örneğin aslında rakiple maç yapmadığı ortaya çıkıyor.

Mağlup olduğunda da onu yenen rakip değil.

Böyle düşünüyor.

Galibiyet sonrası kendilerinden geçercesine kutlamalarda bulunan basın mensuplarına “75 dakika” diyor “yazdıklarınızı çöpe attırdığımız için üzgünüz”.

Hâlbuki 75 dakika ne denli kötü oynandığını gözler gördü, elbette eller de yazacak.

Yazdı da.

Yırtılan bir şey yok.

Atıldı denilen yazı 75. dakikadan itibaren parıldıyor.

Olay bu.

Ama o bir dokunulamaz.

İnsan beyninin çorak alanına sesleniyor. Unutma mekânına.

“İstanbul’da görüşeceğiz” diyor.

“Mahkemelere dua etsinler” diyor, “en kısası 8 ay sürüyor”.

İnsan “doğar, büyür, ölür” dedirten “davaları” bilmiyor mu?

Babası şalgam suyu satarak onu büyütme onuruna erişmiş bir insan atası.

Elinden tırnağından yüreğinde bağrından fışkırtmış, artırılabilir diye düşünülebilecek ne varsa aktarmış ona.

Adana’nın Kanal Köprü’deki Özen durağı sahasından, Demir Spor Lokalinin arkasındaki minyatür alana sürüklemiş hayat.

Kartal Yaşar’ların, Füze Selamilerin arasından parıldayan o küçümen ama onurlu emekçi çocuğu şimdi bir dokunulamaz.

Corriere della Sera gazetesi seni yorumluyor sevgili Fatih.

"İmparator” diyor “yarı imam, yarı asker çavuşunu andırarak takımda rasyonel coşkuyu sağlıyor". Ekliyor "Mesihsizm ile Alman ekolü ’Piontek ve Derwall’in öğrencisi’ karması ile yepyeni bir futbol akımının başını çekiyor".

(http://www.milliyet.com.tr/default.aspx?aType=SonDakika&Kategori=spor&ArticleID=877834&Date=18.06.2008&ver=75)

Herald Tribune’nün ünlü yazarı Rob Hughes ise “sert taktiklerin emredicisi” yani “azmettirici” olarak tanımlıyor seni. (http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=115275)

Sen Serie A’da tekrar görev yapmak istediğini de belirterek, "İntikam düşüncesiyle dönmeyi amaçlamıyorum" diye konuşuyorsun.

İnsanlar ağzından almıyor, sen veriyorsun.

Ne demek “intikam düşüncesi”, Ne intikamı? Kimden?

O bir dokunulamaz.

Onları biz yaratıyoruz.

Dokunulanlar.

İktidarından muhalefetine siyasette de böyle değil mi?

Oysaki tek istediğimiz severek, sevilerek özgürleşmek.

Gündemleri ortaklaştırmak. İletişebilmek. Sevinmek.

Kısaca; Dokunmak.