Dokunulmazlık kalkanının altında BDP siyaseti

Özellikle “Demokratik Açılım” süreciyle hükümetin normalleşme çabalarını istismarın en dorun noktasında kullanan iki yapılanmadan birisi BDP, diğeri de zaten PKK. Sorunları halletme adına pek çok konuda taviz veren farklı yöntemler deneyen hükümetin çabalarını suiistimal politikasının kalkanı da maalesef yine bizim yasalarımız olan dokunulmazlık maddesi. BDP milletvekilleri bu kalkanın arkasına saklanıp politikalarını icra ederken normalleşme sürecine çok ağır darbeleri de vuruyor. Bu politika ile Türkiye normalleşmiyor tersine daha da anormalleşiyor. BDP ve PKK’nın isteği de bu olduğuna göre politikalarında başarılı oluyorlar.

PKK bu normalleşme sürecini Habur Sınır Kapısında yapılan davullu zurnalı karşılama ile sabote etti. O tiyatro hükümete bir tuzaktı aslında ne o teröristler teslim olacaktı ne de PKK dağdan inecekti. Tek amaç teröristleri kahraman gibi karşılayıp, savcıları ayağına getirtip birde pişmanım değilim tartışmasıyla karizmayı çizmekti. İstihbaratın zayıflığıyla biz o tiyatroya alet olduk. Onların ekmeğine yağ sürdük.

BDP ise bu süreci PKK’dan daha rahat sabote ediyor. Türkiye Cumhuriyeti Anayasalarının verdiği dokunulmazlık hakkıyla devletin her yerine dokunuyorlar. Bu zamana kadar dillendirilmeye korkulan “Sözde Kürdistan” bu süreç ile daha cesurca dillendirilmeye başlandı. Hükümetin getirdiği özgürlüğü kendilerinin aldığını zannedenler daha fazlasını alacaklarının hayalini kurdular. Çok uç noktada Türk insanının alışmadığı seviyede açıklamalar yaptılar. Türk polisine tokat attılar, Kürdistan’ı her yerde dillendirmeye başladılar, PKK’ya açık açık destek verdiler,  yeni bir Habur senaryosu olan yolda PKK ile kucaklaştılar ve son olarak da Selahattin Demirtaş PKK propagandası yaparak Çukurca ve Şemdinli’de denetimin PKK’da olduğunu söyledi.

Bu ve benzeri olaylar Türk insanının doğal olarak sabrını taşırıyor. Hükümet Kürtleri kazanacağım derken Türkleri kaybediyor. Daha önceki yazılarımda bu konunun çözümü hakkında fikrimi sundum. Bu süreç sapla samanı ayırma politikasıyla hallolmak zorunda. Kürt kardeşlerimize verilen haklar zaten onların sahip olması gereken haklardı ama bunu kullanmak terörün hakkı değil. Kürt kardeşlerimize yumuşak olunduğu kadar BDP ve PKK’ya sert olmalıyız. Dokunulmazlık yasasına terör hariç ibaresi konulmalı. PKK’ya gerekirse idam getirtilmeli. Bu sert yöntemler uygulanırsa Türkiye 3 yıl içerisinde terörü bitirecektir. Ama asıl hedef Kürt ile PKK arasındaki bağı koparmak o bağ kaldıkça PKK’da var olacaktır.