Doldur boşalt!

İnsanın bir zamanlar aldığı tatları yıllara teslim etmesi doğanın gereği sanırım. Ankara Koleji'nin kapatılmadan önceki son futbol takımı kaptanı olduğum 80'li yıllarda, maçları izlemekten aldığım lezzeti artık bulamıyorum...

Ancak 'fitbol' ateşli taraftarlardan yana eksilmiyor, birer sosyal mabed olan stadyumları ile eskimiyor ve nice alt sektörü besleyen bir "işveren" olarak digital dünyamızın en büyük reklam pastlarından birini üretiyor.

Kanımızda hala bir kıvılcım var; milli maçlarda olsun kaynar! Fakat doğrusu ben, sevgili Beşiktaş'ı geçen gece göz ucuyla bir yabancı takıma karşı seyrederken; hangi oyun sistemini tutturmaya çalıştığını a-n-l-a-y-a-m-a-d-ı-m!

4-4-2 mi, 4-3-3 mü nedir; onları şimdilerde sayısı giderek artmakta olan uzmanlar bilir!

Çözümlemeyi bırakalım: En basit öğretiler halen işin temelidir: Kale önünde ya ön direğe sert orta yaparsın ya geriye uzun top atarsın; bu var mıydı? Devam edelim: hava topuna 18 içinde kafa atarsan yere doğru vurursun; bundan kaç örnek gördük o maçta / öteki maçta?

"WM" bu harflere dikkat!

Alın bir kağıda yazın ve kaleci hariç on kişiyi bu şekilde sahada dizin diyen öğreti de var. Ya da yıllar önce Türkiye'ye gelmiş geçmiş en büyük yabancı hoca olan ve şahsen tanıştığım Tomislav İVİÇ'in dönerek oynattığı sistem var...

İzlediğim maçta, takımımızın hangi sistemle oynadığını anlamayamadım.

Futbol ve sporun tüm alanlarında altyapıya önem verilmesinin önemine inanıyorum. Bu anlamda Trabzonspor devrimini saygıyla anıyorum. Yerli hocalarımıza güvenilmesini öenmsiyorum.

Ama acaba daha derinde başka sorunlar mı var?..

Bizim bu ellerde "takım oyunu" oynamanın tarihsel, geleneksel, belleksel zorlukları mıdır, takımlarımızı organize edemeyen.

Evet; takım oyunu ortak hedefe odaklı bireylerin "ağaç gibi tek orman gibi yek" olmasını gerektirir.

Bizde neden olmuyor diye sormak bazen akla ziyandır!

Futbol, nefret ettiğim sevgilim!

Hala doldur-boşaltsın; hala güzel ve çekicisin!