Ozon aşısı; nezle, grip gibi hastalıklara sebep olan virüslere karşı çok etkili bir aşıdır. Üstelik tüm virüslere karşı etkilidir. Farklı yapıya sahip olmaları nedeniyle her bir virüs cinsi ozona farklı hassasiyet gösterir. Örneğin, dış katmanının çevresinde ‘zarf’ denilen lipit tabakasına sahip virüslerin ozonterapi ile yokedilmesi daha kolaydır. Domuz Gribi Virüsü de denilen H1
N1 gibi virüsler zarflı virüslerdir. Zarflı virüsler ozona karşı çok dayanıksızdır. Zarfın yapısında, Domuz Gribi Virüsüne (H1N1) adını da veren
Hemaglutinin, Neuraminidase maddeleri bulunur. Ozon özellikle bu maddeleri haraplar. İnfluenza, Domuz Gribi Virüsü gibi virüslerde bulunan
Hemaglutinin, Neuraminidase yapılarının bozulması virüslerin hastalık oluşturucu etkilerini ortadan kaldırır. Domuz gribi, adından anlaşılacağı gibi aslında domuzlarda hastalığa yol açan bir grip cinsidir. Hayvanları korumak için yapılan ilaçlamalar, diğer grip virüsleri gibi Domuz Gribi Virüsününde evrim geçirip güçlenmesine sebep olmuştur. Domuz gribi virüsü, yaşam süreci içinde daha uzun yaşayan, dayanıklı, antiseptiklere dirençli ve insanlarada bulaşan bugünkü türlerine dönüşmüştür. Bugünlerde yaşanan Domuz Gribi Virüsünün yayılım hızının derecesi (pandemi) Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından 6 puan verilerek değerlendirilmiştir. Bu salgın, 1918’de ilk kez görülen Domuz Gribi salgınından sonra bulaşıcılığı en yüksek salgındır. Salgını sınırlamak için alınan önlemlerin yanısıra kişisel bağışıklığın yükseltilmesi çok önemlidir.
OZONTERAPİ DOMUZ GRİBİ VİRÜSÜDE DAHİL OLMAK ÜZERE VİRÜSLERİ YOKETMEDE VE KİŞİ BAĞIŞIKLIĞINI YÜKSELTMEDE ÇOK GÜÇLÜ BİR İLAÇTIR. KALİTELİ GÜVENLİ VE UCUZ BİR YÖNTEMDİR. Ozonterapinin virüslere karşı etkisi birkaç yolla olur.
Ozonun en önemli etkisi; VİRÜSE DİREK ETKİdir. Ozon virüslerin yapısını bozarak hastalık oluşumunu engeller. Ozon bu etkisini zarflı virüslerin zarf yapısını bozarak gösterir. Ozon, Domuz Gribi Virüsü gibi virüslerin dış çeperindeki yağ (zarf) içeriğinde bulunan Hemaglütinin, Neuraminidase gibi virüsün hücrelere tutun asını sağlayan uzantıları harap eder. Hücrelere tutunamayan virüs hastalık yapamaz.
Ozonun bir diğer etkisi BAĞIŞIKLIK SİSTEM HÜCRELERİNİ ARTIRIR. Ozon, savunma sistemi hücreleri olan LÖKOSİT (akyuvar) ÜRETİMİNİ ARTIRIR. Ozonterapi, enfeksiyonlara karşı savaşçı hücreler olan MAKROFAJ ve GRANÜLOSİT ÜRETİMİNİ uyarır. Ozonterapi LAC (Lenfokin Aktive Killer) hücrelerin oluşumunu uyarır. LAC hücreleri mikroorganizmaları yok eden savaşçı hücrelerdir.
Ozonterapi, İNTERFERON üretimini arttırır. İnterferon özellikle viruslere etkilidir. Ozonterapi, vücudun mikroorganizmalara karşı savunma sistemini harekete geçiren haberciler olan ‘SİTOKİN’ lerin salınımını artırır. Ozonterapi birçok sitokinin salınımını normalleştirir. (Antonelli ve ark.1985, Dianzani ve ark.1985). (V. Bocci, 1990). (Becker ve ark.1989). (İtalya-V.Bocci, Küba-B.I. Sofronov ve ark., 1995)(A.A. Yarilin, N.A. Dobrotina, 1997).<ı> (R.Viebahn, 1991).(V. Bocci ve ark., 1994).
Ozon İMMÜNMODÜLATÖR’ dür (bağışıklık sistem düzenleyicisi) (Winkler 1989). Ozonterapi oksijenasyonu artırır. BAĞIŞIKLIK (immünolojik) mekanizmalar OKSİJEN BAĞIMLIDIR.
Ozonterapi, peroksit oluşumu yoluyla KEMOTAKSİS (hücrelerin sorunlu alana göçü) ve FAGOSİTOZ’ u(hücre içine alıp sindirme) artırır.
Ozonterapi, FAGOSİT-STİMÜLE EDİCİ FAKTÖR’ ün sentezini artırarak, bozulmuş fagositozu düzeltir. Hastalık yapıcı mikroorganizmalar yokedilir.
Ozonterapi, mononükleer (tek çekirdekli alyuvar) kan hücrelerinde termorezistan (ısıya dirençli) proteinlerin sentezini artırarak savunmayı güçlendirir.(V. Bocci, 1997).
Ozon, peroksitleri uyararak tüm hücre içlerinde bulunan NF-kB’yi(Nükleer Faktör kappa-B) aktive eder. NF-kB, sitokin sentezinde ve savunma hücrelerinin uyarılmasında görevlidir yoğun bağışıklık yanıtı oluşturur (V.Bocci ve ark. - 1994; Larini ve ark.-2001, R.Viebahn-1991).
Ozonterapi eritrositlerden (alyuvar) detoks etki sağlayan ANTİOKSİDAN ENZİM ÜRETİMİ (GSH) artırır. <ı>(Deforge ve ark.1992, Anderson ve ark.1996, Sen ve Packer.1996, Flohe ve Suzuki ve ark.1997, Ginn-Peas ve Wishler.1998, Hack ve ark.1998, Arrigo.1999, Tatla ve ark.1999, Allen ve Tresini.2001)
