Domuz gribi müsameresi

Müsamere dendi mi akla öğrenciler, özellikle ilkokul öğrencileri gelir.

Çocuklar, eğlence yanı ağır basan, basit sayılan hareket ve sözlerle izleyicilere çocukça gösteri yaparlar.

Anneler babalar, çocuklarıyla mutlu bir tablo oluştururlar.

*****

İlkokul öğrencilerinin çocukça gösterisinden yola çıkma, dilimize “müsamere yapmak” deyimini kazandırmıştır. Mızmızlanmayı, çocukça sayılacak davranışlarda bulunmayı, ciddi konuları önemsemeyi anlatmak mı istiyoruz, tepkimiz hazır:

Burada müsamere yapmıyoruz!

*****

Domuz gribi aşısının pazarlanması, uygulanmasıyla koskoca ülke bir müsamere sahnesine dönüştürülmek isteniyor.

Güncel ve acil sorunların önüne geçirilmek isteniyor “domuz gribi”...

Yetkililer öyle çelişkili açıklamalar yapıyorlar ki, domuz gribi aşısına hem gerek var, gerek yok gibi bir durum ortaya çıkıyor.

Önce, zorunluluk var gibi açıklamalar yapıldı; sonra isteyen yaptırsın, dendi.

Sonunda domuz gribi aşışıyla Sağlık Bakanlığı öncülüğünde bir müsamere hazırlandı.

Milli Eğitim Bakanlığı da, müsamerede başrole soyundu.

*****

Sağlık Bakanlığı, aldığı bir kararla, bugün kendi çalışanlarına törenle aşı yapmaya başladı.

Kameralar karşısında “domuz gribi aşısı” uygulaması yapıldı.

Sonra, Bakanlık, çekilen görüntüleri basına dağıttı.

İlk görüntüler Ankara’dan geldi.

Poz veren verene.

*****

Aşı törenleri, televizyonlar aracığıyla milyonlarca izleyiciye ulaştı.

Görüntüler, görüntü eşliğinde söylenenler, müsamereden farksızdı.

Herkes rol kesiyordu.

Tek fark, rol alanların/ kesenlerin çocukların değil, büyüklerin olmasıydı.

Sağlık Bakanlığı, böylece, çalışanlarına “Domuz Aşısı Müsameresi”nde rol vermiş oldu.

*****

Yurttaş olarak bize de, ekran karşısında, “Domuz Gribi Müsameresi”nden kareler izlemek düştü.

Haydi, kocaman bir alkış!...