- Kategori
- Şiir
Donatılar : İnsan bu
turkbilimi.com
İnsan dediğin bir ulu sevda
Güvercini ala ağaçlara doğru kaçan
Şahini boz tepeler üzerinden uçan
Hey heyleri kale bentlerinde
Hayat dediğin bir beladır bela..
İnsan dediğin arzular saklar
Kalbi büyük bir ozandır
Türküler söyler, dilinde şarkılar
Dünya bir acılı kahve
Bakma, onu bir tek aşk paklar.
Kişi yarini bulmuşsa mutlu
Bulamamışsa, arar durur
Bir ömür boyu kudurur
Coşmuş bir çağlayan gibi
Gider kendini kayalara vurur.
İster bir ırmak ol kendince çağla
İster bir büyük dalga ol
Kıyılarda bildiğince ağla
Sen sen ol, sevgini kendine sakla
İnsan dediğin bir ulu kuştur.
Hayat işte bir engine uçuştur.
Bak işte gidiyorsun, şarkılar bitti
Herkes kalkıp evine gitti
Sen istediğin kadar söylen kendi kendine
Şarkılar bitince sevdalar da bitti
Herkes kalkıp evine gitti
En son kalan en iyi dosttur
Bilesin ki,
Bu oyunun sonu, paydostur.