Döndüm geldim sonunda

Ağlamak için güzel bir gün. Puslu - sisli - soğuk ve yalnız. Kurt pusuyu severmiş yalnızlığında. Güzel bir bağ kurulmuş aralarında. Kıskanıyorum. Kurt ulumalarını duyuyorum rüzgarlara karışmış, korkuyorum. Hani korkularım yer değiştirmişti büyüdükçe? Kurt hesaplarına aklımın yetmediği yerlerde kuzunun çaresiz bakışlarına mı ağlamak istiyorum acaba?

Ağlamak için çok güzel bir gün, kimsesiz bir sessizlik içinde istediğim senaryoyu düzebilirim ellerimle. Düzeni beklemeden doluyor gözlerim. Gözler nasıl görür nasıl isterse öyle dökülürmüş kelimeler dudaklardan. Vapurların sis düdükleri mi yoksa bu duyduklarım? Kartalların o dipsiz bakışlarında yükseklerden uçarak her şeyi görme sevdasındayım. Kartallar yavrularını severken güzel sözler söylerler mi çocuk diliyle acaba?

Döndüm geldim sonunda. Yakın mesafelerdeki çok uzaklara gitmiştim bir süreliğine. Bir süreliğin birinin zaman dilimi yoktu göstergede. Sadece bir süreliğine gibi belirsiz bir belirsizlik içinde. Hem var hem yok, hem sessiz hem çığlıklarla, hem karanlık hem aydınlık ama asla “işte öyle” değil işte. Kaç kez geçti yelkovan akrebin üstünden umursamazca? Kaç gün aydınlığını bıraktı endişeyle karanlıkların koynuna? Hatırlamıyorum. Ölümü duyumsadım tazecik korkularla, tazecik sevda filizlerinde.

Bebek kokularında unuttum kötülüğümü, bebek sevdasında şiddetim çoğaldı, korktum kendimden! Ya sevgimden öldürürsem diye. Hiç onaylamadığım için reddettiklerimi anladım çaresizce ve de derin bir acıyla. Sevdanın şiddetinin sırrı açıklanamaz sevgi ölçüleri ve bencilliğinde sınırlı. Kısacık bir andı anladığım, anladığımı olduğu yerde korkuyla bıraktım.

Döndüm geldim, gitmek bana göre değilmiş. Bırakmak istediklerimi bile özledim. Uzun yolculuklar yapsam da hep geri dönmek vardı aklımda. Ayaklarımda dört nala hevesler var, güzelliklere heveslenmelerle birlikte. Yeniden doğuşlar, yeniden doğurmalar, yeniden.... Sevda dillenirken kızarırmış yanaklar.

Avuçlarım sıkılı korumak için yüreğimdeki sevdaları. Gidersem aldanmış olurum aldatarak. Gidersem kandırırım kendimle birlikte herkesi. Gitmek kalmaktan daha da zor. Dünyanın öbür ucuna gitmek için planlar hazır ama yapamam biliyorum. Gitme/Gideceksen hoşçakala uzanmasın ellerin/Gitme çok üşüyor/ Gidersen buz tutar ellerim/ dedi yüregim. Gitmedim gitmek bana göre değilmiş anladım.