Dört mevsim yaşam köşkü

Dört Mevsim… 

28/05/2011 

Bu dünyadaki en kıymetli varlık nedir diye sorarsanız kuşkusuz 'çocuklar' denir.O ipek gibi masum, sevimli şeylerin doğumu ne büyük bir mutluluk verir bebeğin annesine-babasına ve yakınlarına. Hayat çok uzun bir yolculuk gibi gelir bizlere. Bir an önce yetişkin biri olmayı arzularız. Sanki sahip olacağımız her şey orada saklanmıştır. 

Ne büyük gizler, heyecanlar kanımızda durmadan atar. Atmakla kalmaz coşup taşarız aşklarımızla, tükenip bitmeyen isteklerimizle, arzularımızla. Tıpkı bir grup dizginlenemez at misali. Sonra çoluk çocuğa karışır zamanın nasıl geçtiğini fark edemediğimiz dönemler gelir. Yaş denilen o sihirli şey, seneler uçup gider, peşinden koştuğumuz yakalayamadığımız rengârenk bir uçurtma misali. Oysa şöyle oturup etraflıca düşünecek olursak, şu şarkı yükselmeli belki de dilimizden, gönlümüzden “hayat her yaşta bir başka güzel” yeter ki kanımızda yaşama aşkı hiç eksilmesin. 

Günümüzde bayanların da eve katkı sağlamak amacıyla iş hayatına katılmaları, eski bazı alışkanlıkların değişmesine zamana yetişmek için doludizgin koşturmalarına neden olmuştur. İşte zaman su gibi akıp giderken avuçlarımızdan bazen de yalnızlığın verdiği o ağır havadan kurtulmak isteriz. Çocuklarınız kendilerine göre bir hayat kurmuş ve siz onları bütün kalbinizle severek, onları anlayarak bir desteğe de ihtiyaç duyuyorum dediğinizde “Dört Mevsim Yaşam Köşkü” tüm içtenliğiyle yanınızda olacaktır. Sevgili Okuyucularım diyecekler ki, burası da neresi? 

Bu gün açılışına gittiğimiz şirin, sevgi dolu bir yuva desek abartmış olmayız diye düşünüyorum. Bir ortama girince oranın enerjisinden mutlaka gittiğiniz yer ile ilgili olarak kafanızda bir düşünce oluşur. Bu olumlu da olabilir, olumsuz bir izlenimde olabilir. Sahtelikle gerçeği ayır eder insan. İster çocuk olsun ister yetişkin. 

Çocuklar bile istenmediği, yabancıladığı bir yerde huzursuzlaşır. Orada bulunan gerek çalışanlar gerek sahipleri büyük bir heyecan içindeydiler. İnsan yaptığı işin ciddiyetini anlayınca o işe daha çok önem veriyor. En önemlisi de bu olsa gerek sorumluluk bilinciyle sabır ve sevgi aynı anda harmanlanınca insan unsuru ön plana çıkıyor. Orada yaşayanları da aile olarak görmeye başlıyorsunuz. Balkondan bahçeyi seyrediyordum. Benimle birlikte yaşam köşkünün iki sakini de tekerlekli sandalyelerinden bahçeyi seyrediyorlardı. Yaşamın hem içinde hem biraz dışındaydık. Koşup oynayamasak da bahçede, yemyeşil bahçenin büyüleyici atmosferi yaşamın her şekilde devam ettiğini gösteriyordu. 

Derin bir nefes alarak hayata baktım. Biz nasıl bakarsak o da bize öyle bakıyordu sanırım. Gülümseyince o da bize kocaman bir gülücük gönderiyordu. 

e-mail:belginturan@gmail.com 

http://www.facebook.com/?ref=home#!/pages/Belgin-Turan-Sat%C4%B1c%C4%B1/205170489526435