Dost' a mektuplar-1

Sevgili Dost! Kimilerinin hayal kırıklığı kimilerinin sevinci oluyormuş. Ne garip! Yıllardır söylenmek istenen birşey, gözün yeşile değmesiyle anlatılabilir mi? Bana bunu açıkla!

Anlık itiraflarda saklı belki gerçekler... Bir sırrı sadece bir kişi biliyorsa, hala sır mıdır ki o?

Ben tehlikeli sularda yüzüyorum, Dost! Bakmamam gereken yönlerdeyim... Bana yardım et! Doğruyu göster... Kiliselerde mumlar yakıyorum yanlışlarım için... Mumlar eridiğinde doğrulara ulaşmış olayım diye... İşte o kadar çabuk ulaşayım gideceğim yere...Bir mum eriyişinde...

Kim söyleyecek bana yanlış yaptığımı? Ben bu kadar doğru olduğuma inanırken, kim inandıracak bütün bu yalanlara?

Bu sabah başka bir dost'un deyimiyle "güzide bir sabah"tı... Kahvelerimizi içtik... Tostumuzu yedik... Bi de üstüne vapur... İstanbul hiç bu kadar güzel kokmuş muydu? Hiç bu kadar güzel bakmış mıydı bana daha önce?

Bu Bahar mı bizi dinden imandan çıkaran Dost? Bu Bahar mı yanlış yönlere baktıran? Bu Bahar mı tehlikeli sularda yüzdüren? Derinlere gitme isteği yoldan çıkmaya niyetliyse, varsın Bahar vesile olsun, varsın aşk! Varsın İlk olsun varsın Son!

Ah be Dostum!
İşte bundandır hep birilerine sokulma isteğim... Bundandır yalnız kalmanın verdiği kalp sıkıntısı... Hava böyle baharken yatakta sağa sola dönmek niye...

Gel gidelim uzatalım ayaklarımızı suya... Pantalon paçalarımız eğreti sıyrılmış... Çocukken yaptığımız gibi önce birini sonra birini sallayalım... Buz gibi su değsin ayaklarımıza... Kendimize gelelim... Bir yılan süzülüversin Arkla'dan... Ona üzümler atalım...

Mektubuma son verirken Dost, polenlere dikkat et derim ben... Çünkü o polenler hem alerji taşır hem aşk!

nisanüç