- Kategori
- Şiir
Dost diye diye
Ne varsa elimde pay edip böldüm.
Savruldu harmanım dost diye diye.
Dalında kırılmış taze bir güldüm.
Döküldü yaprağım dost diye diye.
Yarama tuz bastım senden gelince.
Umudum tükendi dost diye diye.
Hasretinin oku bağrım delince.
Aradım dermanı, dost diye diye.
Bekledim yolunu özlemle yandım.
Yıllarca ağladım, dost diye diye.
Vuslata ermeyi, yakındır sandım.
Buz tuttu yüreğim, dost diye diye.
Her türlü acıyı, seninle tattım.
Katlandım cefaya dost diye diye.
Kendimi aşkından, ateşe attım.
Cehennemde yandım, dost diye diye.
Birdal CAN TÜFEKÇİ
14 - 4 - 2007
KİTAPTA YOK