- Kategori
- Şiir
Dost var
Dost var
Yaz sıcağında
Tas tas sunulan
Harman yerinde, güneş en tepede
Ağustos’ta beklenen bir içim su gibidir
Dost var
Acıkınca fırından
Yeni çıkan sıcacık üstü susamlı
Kezban annemin özenle pişirdiği
Altın başaktan buğday kokulu
Bir taze somun, ekmek gibidir
Dost var
Hastalanınca
Yardımına koşan
Çeşmelerden sıcak, soğuk
Beklemeden para, pul, akçe
El pençe yanı başında duran
Dolu-dizgin koşan, şifalı ilaç gibidir
Dost var
Uzun soluklu berrak
Tertemiz ak pak
Tüm kirliklerden ırak
Dağa, taşa isyan etmeden
Dikenli diliyle ona, buna bulaşmadan
Sabırla çağlayıp akan
Basra’da birleşerek akan iki nehir gibidir
Dost var
İnsanı sarıp sarmalayan
Oylum oylum, oya oya işlenmiş
Nadasa bırakılmış tarlalarda çiçek açan
Ozanca soğuk yüzlere gülce dokuyan
Tekmil öykü gibi, yazılmamış destan gibidir
Ve
Dost var
İnsanı yarı yolda bırakmayan
Dini, ırkı, inancı ne olursa olsun
Pembe güller “dikensiz olmaz” diyerek
Uygarca, dostça insanı bağrına basan
Sınır boylarında nöbet tutan
"Çanakkale'de Kınalı Hasan "
Vatanı uğruna şehit olmayı düşleyen
Akşehir, Gülşehir, Kırşehir gibidir…
Abdülkadir GÜLER
12 Mayıs 2010. SÖKE