Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

07 Mayıs '09

 
Kategori
Sağlıklı Yaşam
 

Dostluk ve yaşananlar 2

Hastanede oda arkadaşlarımla öyle güzel anlaşmıştım ki anlatamam. Hele yanımdaki yatak arkadaşım, Feriştah abla seni unutamıyorum. Hem dertleştik, ağlaştık, güldük eğlendik. Onun karşısında yatan Manisa'dan gelme Zeynep arkadaşım ve eşi, hemen can dostu olduk.

Sizlere şimdi ilginçmi ilginç ve de tuhaf bir oplayı aktarmak istiyorum. Tam karşı yatakta yatan bir hastadan bahsedeceğim. Bu hasta HakkariYüksekova'dan elme bir hasta, gerçi onunla ve refakatçileriyle arkadaş olduk ama, aile aşiret astıkları kestikler ve havalarından geçilmiyor. Rahatça girip çıkmalar, hastayı saatlerce cep telefonuyla konuşturmalar. Bunlar hep hastanın daha da kötüleşmesine yol açan olaylar. Zaten bir sabah altıda Arife'cik eks oldu. Biz diğer hastalar acilen dışarı çıkarıldık. Tam iki saat bahçede vakit geçirdik. Odaya döndüğümüzde ise Arife'nin yoğun bakım ünitesine kaldırıldığını öğrendik. Makineye bağlı bir kaç gün geçirdi. Kurtarılmıştı. Sonra hergün yanına gidip ona moral verdik. Bizi tanıyordu ve elimizi tutuyordu. Canım benim, allah onu iki yavrusuna bağışlar inşallah.
Ama olay bitmemişti ki, hastane dışardan sivil polislerle sarılmıştı.

Arife'nin yerine yoğun bakımdan başka bir hasta gelmişti, kendisi miyasteni gravıl hastası. Ve bu teyze şeker hastasıda. Günde dört defa insülin yapılıyor ve şeker hastaları asla aç kalamazlar. Şimdi sizlere bir hemşirenin terbiyesizliğinden bahsetmek istiyorum.

Akşam yemeği gelmiş bizler yemişiz ve boşlar toplanmış. Teyzem iğne olmayı bekler. Dayanamadım. Gittim hemşire odasına. Baktım nöbetçi cadı hemşire cep telefonuyla sohpette. Ağzıma geleni söyledim, kendime hakim olamadım bir türlü. Kadın açlıktan bayılacak iğne yapılmasını bekliyor dedim. Yemek geldimi ki diye soruyor bide terbiyesiz. Geldide boşlar toplandı bile dedim. Sen hala kadına iğne yapacaksın dedim. Ve ben bahçeye çıktım. Benden sonra gelmiş teyzenin başına, istediğim saatte yaparım iğneyi demiş, bir sürü laf saymış. Yazık çok yazık. Arada böyleleri de çıkıyor ne yapalım?

Bunun yanında diğer hemşireler, hasta bakıcılar, temizlikçiler mükemmeldiler. Oradan çok güzel duygularla ayrıldım.

Son günden birgün evvel Mitaksantron (kanser ilacı) verildi. Ertesi günde tahliller yapıldı ve akşam üstü taburcu oldum. Şimdi üç ay sonra bunlar tekrarlanacak. Yine İzmir Dokuz Eylül yatışlar çıkışlar. Ne yapalım sağlık içinse koşturmalıyız öyle değilmi ama. İnadına yaşamak adına arkadaşlar. Oraya gitme işini ben gezme olarak düşünüyorum ve heyecanla o günün gelmesini bekliyorum. Siz ne dersiniz.

Artık yorulduğumu düşünüyorum arkadaşlar. Zaten en önemli anılarımı anlattığımı düşünüyorum. Bundan sonra aklıma gelenleri biriktirip aktarmaya çalışacağım.

Sizleri seviyorum ve yorumlarınızı bekliyorum. Alyoşa sendende.

TOZPEMBELİKLERLE KALMAK UMUDUYLA VE İNADINA YAŞAMAK ADINA.

3NF

 
Toplam blog
: 40
: 762
Kayıt tarihi
: 05.01.09
 
 

1960 doğumlu, ilkokulu Zühtüpaşa İlkokulu'nda bitirmiş, orta öğremimini Çamlıca Kız Lisesi'nde alt..