Dostluk...

Bir televizyon kanalı güzeller güzeli bir hanımefendi sunucuyu sokaklara atmış, anket yaptırıyor güya,

Kızcağız ne yapsın ekmek parası,

“Hayatta en zor bulunan şey nedir?” diye soruyor önüne gelene…

Yurdum insanı o kadar saf ve temiz ki insanın aklına “cahillik” gelmiyor, gülümsüyorsunuz,

Hani derler ya “güleriz ağlanacak halimize” aynen öyle…

Kimi diyor ki “hayatta en zor bulunan paradır, bugünlerde kimse yere düşürmüyor”

Bakar mısınız buradaki mizaha, saflığa…

Biri diyor ki; Herkesin elinde olan ama bir türlü benim elimde olmayan”

Bu kadar güzel nasıl anlatılır ki hayatın acımasızlığı, yandaşlığı insanın çaresizliği…

Genç bir kızımız “adam gibi adam bir koca” diyor

Yaşlı bir amcamız yanındaki ak saçlı kadının gözlerinin içine bakarak “gençlik” diyor…

Gözleri renkli saçları sarı ama gerçekten çok güzel orta yaşlı bir hanımefendi ekranda;

Benim hep verdiğim ama bir türlü alamadığım “sevgi” diyor…

Boncuk boncuk yemyeşil okyanus gibi bakan gözleriyle…

Bazıları resmen alay ediyor hayatla en zoru için bir artist ismi veriyor Sibel Can diyor, Hadise diyor Türkan Şoray diyor, Ayhan Işık diyor…

Aklı oralarda kalmış bu insanları ulaşılamaz bulunamaz vazgeçilemez saymış bir kere…

Saçlarına kır düşmüş, yüzü kırışmaya başlamış yaklaşık 60 yaşlarında bir beyefendi muhteşem Türkçesi ile “kolayca bulunamayacak tek şey gerçek ve güzel bir dostluktur” diyor ve kafasını öne eğip gidiyor.

Bakakalıyor arkasından kızcağız...

Anket devam etti mi bilmiyorum ama benim için “on ikiden vurma” dediğim cevap buydu, hemen kapatıyorum televizyonu geçiyorum bilgisayarımın başına benim içinde son derece önemli olan

“Dostluk” için bir şeyler yazmak için başlıyorum sağa sola bakmaya…

Dostluklar o kadar güzel örneklerle cümlelerle anlatılmış, öylesine muhteşem hikâyelerle anlatılmış ki birini yazmaya kıyamıyorsunuz, diğerlerine haksızlık olur yazanlar üzülürler diye…

Çaresiz oradan buradan ve kendinizden bir kaş kelama sarılıyorsunuz. İşte aşağıdaki yazı da böyle bir yazıdır, oradan buradan “DOSTLUK”

Son adamın sözünü alıyorum yazımın ilk satırına “Kolay bulunmayan tek şey gerçek ve güzel bir dostluktur...”

Benim sevgili dostum Cahit Ün ağabeyimizin bir sözünü kullanıyorum bu kez, diyor ki Cahit Ağabey;

“Paylaşacak dostlarınız yoksa iyi şeylere sahip olmanın ne anlamı vardır ne de zevki…”

Evet, hayat gerçekten çok kısa yaşamak ise muhteşem diyebileceğimiz kadar güzel. Hayatın içinde yaşadığımız acı da var zevk de, hiçbir şey tek başına yaşanmıyor mutlaka bir ortağınız taraftarınız hatta şahidiniz vardır. Her ikisinin de anlamı ancak” dostla veya dostlarla” ortaya çıkmaktadır.

Dost dediğimiz nedir kim kimler dosttur, kime kimlere dost denir biliyor muyuz ki?

Bunlarda beni etkileyen “dostlardan “arakladığım cümlelerdir.

“Dost dediğin, sevilecek biri olmadığı zamanlarda bile seni sevmeli, sarılacak biri olmadığı zamanlarda bile sana sarılmalı, dayanılmaz olduğun zamanlarda bile sana dayanmalı…”

“Dost dediğin fanatik olmalı, bütün dünya seni üzdüğünde bile sana moral vermeli, güzel haberler aldığında seninle dans etmeli ve ağladığında seninle ağlamalı, ama hepsinden daha çok, dost matematiksel olmalı.”

“Sevinci çarpmalı, üzüntüyü bölmeli, geçmişi çıkartmalı, yarını toplamalı. Ama öncelikle kalbinin derinliklerindeki ihtiyacı hesaplamalı ve her zaman bütün parçalardan daha büyük olmalı…”

Ne mutlu ki benim bu tariflerin tümüne uyan dostlarım var umarım hepinizin de olur, kıskanırsam namerdim…

 Kocaman yüreklerinde sevginin her zaman yer bulduğu çok değerli dostlarıma selam olsun…

Hayırlı akşamlar efendim…

Erdoğan Özgenç